Áróðurinn gegn Evrópusambandinu á Íslandi – II

Þessi grein átti upphaflega að birtast á vísir.is, þangað sem ég hafði sent hana inn. Þessi grein var hinsvegar ekki birt þar af ástæðum sem mér eru ekki kunnar. Hjörtur J. Guðmundsson fær hinsvegar að skrifa inn og birta rangfærslur og lygar um Evrópusambandið á Vísir.is án athugasemda.

Greinina sem ég fékk ekki birta á visir.is er hægt að lesa hérna fyrir neðan

Lesa áfram „Áróðurinn gegn Evrópusambandinu á Íslandi – II“

Viðskiptabönn Bændasamtaka Íslands kosta sauðfjárbændur milljarða í tekjur

Sú hugmyndafræði sem keyrir Bændasamtök Íslands og andstöðu þeirra gagnvart Evrópusambandinu (Wikipedia á ensku hérna) er núna að kosta íslenska sauðfjárbændur milljarða í tekjur á ári þessa mánuðina. Ástæðan er sú að íslenskir sauðfjárbændur og íslenskir bændur almennt hafa ekki aðgang að 512 milljón manna markaði sem Evrópusambandið byggir á.

Ástæðan er sú að íslendingar hafa takmarkaðan innflutning inná markaði Evrópusambandsins með lambakjöt og aðrar vörur vegna tolla eins og fjallað er um á vefsíðu Evrópusambandsins hérna. Aðild Íslands að Evrópska Efnahagssvæðinu (EES) skiptir engu í þessu máli og er líklega býr til fleiri vandamál en það á að leysa. Samkvæmt þessari hérna (smella þarf á ‘Market Dashboard’fyrir nýjustu verðupplýsingar á markaði Evrópusambandsins) vefsíðu, þá getur íslenskur bóndi fengi 515,6€ á hver 100 kg af góðu lambi á markaði Evrópusambandsins í dag. Létt lamb fer á 552,9€ á hver 100kg núna í dag á markaði Evrópusambandsins.

Kjötfallið sem íslenskir bændur sitja uppi með og veldur tekjutapi hjá íslenskum sauðfjárbændum stafar eignöngu af þröngsýni og skorti á framsýni hjá Bændasamtökum Íslands. Það er stór markaður fyrir íslenskt lambakjöt en sá markaður er allur í Evrópusambandinu og á meðan íslendingar standa þar fyrir utan. Þá er sá markaður svo gott sem lokaður fyrir íslenska sauðfjárbændur.

Íslenskir sauðfjárbændur og aðrir eru að láta Bændasamtök Íslands að hafa sig að fíflum með stöðugri andstöðu þeirra við aðild Íslands að Evrópusambandinu. Ef íslenskir bændur vilja hafa það gott og halda áfram að hafa í sig á þá verða íslenskir bændur að láta af andstöðunni við aðild Íslands að Evrópusambandinu.

BananaPanama ríkisstjórn Íslands

Það fór svo að íslendingar fengu ríkisstjórn sem var getin í panama með skattsvikum og undanskotum, kominn með forsætisráðherra sem stundar slíkt af fullum krafti svo að hann þurfi ekki að borga til íslenska samfélagsins það sem honum ber. Þetta gerði Bjarni Ben ásamt fleirum þar sem þeir treysta ekki íslensku krónunni (og vilja ekki borga skatt til Íslands). Samt ætlast þetta fólk til þess að hinn almenni íslendingur noti íslensku krónuna sem gjaldmiðil og þegar umræðan snýr að Evrópusambandinu og Evrunni þá skiptir þetta fólk yfir í yfirlætislegan þjóðrembing um það hvað íslenska krónan sé nú betri og það sé alveg nauðsynlegt fyrir íslensku þjóðina að hafa sjálfstæðan gjaldmiðil, þeir afsaka sig síðan á því að þeir þurfi að hafa allt sitt í skattaskjólum vegna þess að þeir geri hitt og þetta, helst hitt og þetta og af þeim sökum þurfi þeir að hafa sína peninga erlendis, það geti nefnilega verið svo flókið að hafa peningana sína á Íslandi.

Þetta er auðvitað bull, enda er sjálfstæðisflokkurinn, eins og framsóknarflokkurinn stjórnmálaflokkar fátæktar hins íslenska almennings. Vilja í lengstu lög koma í veg fyrir kjarabætur og lægri vexti á Íslandi. Til að koma í veg fyrir þetta blása þeir til áróðursherferðar gegn Evrópusambandinu og Evrunni með ýmsum leiðum, helst er að öfgasamtökin og afturhaldssamtökin Heimssýn (rangnefni) séu notuð í þessum tilgangi, enda er þeirra hlutverk að halda uppi blekkingunni um meintan nauðsynleika þess að íslendingar standi fyrir utan Evrópusambandið. Það skiptir (meðal annars) íslenska bændur svo miklu máli (ekki raunveruleikinn) að standa fyrir utan Evrópusambandið, síðan þurfi öll fiskveiðifyrirtækin nauðsynlega á því að halda að standa fyrir utan Evrópusambandið (þetta er haugalygi, öll stærstu fyrirtækin í fiskveiðum starfa innan ESB og hafa gert í lengri tíma).

Það að Viðreisn og Björt Framtíð hafi vikið frá þeirri kröfu að halda áfram aðildarviðræðum Íslands að Evrópusambandinu er til skammar. Þessi meinta kosning sem núna er lofað verður aldrei haldin, enda mun sjálfstæðisflokkurinn nota óþverraráð til þess að koma veg fyrir slíkt og mun einnig halda áfram að ljúga að íslendingum um Evrópusambandið til þess að vernda stórvini sína í íslenskum fyrirtækjum (sem gera allir upp í evrum, örfáir í bandarískum dollurum) svo að þeir geti viðhaldið áframhaldandi láglaunastefnu á Íslandi, sem veldur fátækt og félagslegum vandamálum í stórum stíl á Íslandi.

Ég reikna ekki með að ríkisstjórn sjálfstæðisflokksins, viðreisnar og bjartrar framtíðar verði afkastamikil. Þessi ríkisstjórn verður kannski aðeins minna löt en ríkisstjórn sjálfstæðisflokksins og framsóknarflokksins en löt verður þessi ríkisstjórn og mun engu skila til almennings á Íslandi.

Íslandi best borgið innan Evrópusambandsins (ESB) með evru

Útganga Bretland úr Evrópusambandinu mun valda efnahagskreppu á Íslandi. Þar sem helstu útflutningsmarkaðir Íslands til Bretlands munu lokast í kjölfarið á úrgöngu Bretlands úr Evrópusambandinu og munu verða lokaðir til lengri tíma í kjölfarið. Það er mikil hætta á því að sú efnahagskreppa muni vara til lengri tíma á Íslandi og verði jafnvel dýpri en sú efnahagskreppa sem varð í kjölfarið á bankahruninu árið 2008.

Það er því alveg ljóst að ef Íslendingar vilja hafa aðgang að alþjóðlegum mörkuðum án tollgjalda og innflutningstakmarkana, þá er alveg nauðsynlegt fyrir íslendinga að ganga í Evrópusambandið sem fyrst og taka upp evruna sem gjaldmiðil eins og fljótt og hægt er. Að öðrum kosti býður íslendinga ekkert nema kreppa og fátækt, enda mun ferðamannastraumur frá Bretlandi til Íslands detta niður í kjölfarið á því að Bretland hverfur úr Evrópusambandi, þar sem frá þeim degi sem Bretland gengur úr Evrópusambandinu þá munu Bretar missa þau réttindi að geta ferðast frjálsir um alla Evrópu. Nýju kröfurnar til Breta verða þær að Breskir ríkisborgarar verða krafðir um landvistarleyfi til Íslands (Schengen visa heimild) áður en þeir koma til Íslands. Á móti munu íslendingar einnig verða krafðir um Visa heimildir áður en þeim verður hleypt inn í Bretland, þannig að verslunarferðir íslendinga til Bretlands munu verða eitthvað sem mun tilheyra sögubókunum frá og með þeim degi sem Bretland gengur úr Evrópusambandinu.

Það er erfitt að segja til um það hvernig kreppan mun verða á Íslandi, þó er ljóst að kreppan mun hefjast í kringum árið 2019 eða uppúr 2020 eftir að breskir markaðir verða harðlæstir og íslendingum verður óheimilt að flytja þangað inn matvæli af neinu tagi. Eina vörn íslendinga í þessum aðstæðum er aðild Íslands að Evrópusambandinu og þá helst með evru en ljóst er á þeim tímaramma sem er núna í boði að það næst ekki alveg, þó er hægt að styrkja stöðu Íslands með því að halda áfram með aðildarviðræður við Evrópusambandið, klára þær og samþykkja síðan í þjóðaratkvæðagreiðslu og ganga síðan í Evrópusambandið í kjölfarið. Evruna er síðan hægt að taka upp um leið og lögbundum skyldum hafa verið uppfylltar og samþykktar af ECB og viðeigandi aðilum innan ESB.

Þó svo að Bretland væri ekki að ganga úr Evrópusambandinu og valda kreppu á Íslandi í kjölfarið, þá er alveg ljóst að Íslandi væri samt betur borgið innan ESB. Þar sem sá efnahagur sem íslendingar búa við í dag er ekki neinum bjóðandi og í reynd tryggir eingöngu það að þeir sem eru að kaupa íbúðir í dag munu tapa þeim eftir 3 – 5 ár, í næstu efnahagskreppu sem mun örugglega skella á Íslandi og eins og ég skrifa hérna að ofan, þegar Bretland gengur úr Evrópusambandinu og útflutningsmarkaðir íslendinga til Bretlands lokast.

Örlög Íslands ráðast á næstu mánuðum og árum

Ísland er eitt þeirra ríkja sem varð til í kjölfarið á seinni heimsstyrjöldinni. Það er erfitt að segja til um það hvernig málin hefðu þróast ef stríðið í Evrópu hefði ekki brotist út. Þó er ljóst að Ísland hefði ekki orðið sjálfstætt ríki eins og raunin varð, líklegra er að íslendingar væru þá ennþá í konungsríkinu Danmörku með svipuðum hætti og Færeyjar og Grænland. Alveg óháð slíkum hugsunum þá er alveg ljóst að Ísland sem ríki er á mörkunum að vera starfhæft ríki eins og málin er að þróast núna. Ástæðan er ekkert flókin og hefur allt með þá staðreynd að gera hverjir eru við völd núna á Íslandi. Ég hef ekki skrifað mikið um íslensk málefni á undanförnum mánuðum, þar sem ég áttaði mig á þeim sannleika að lítið breytist á Íslandi og mun lítið breytast á næstu árum. Það eina sem breytist eru nöfnin, fjöldi þingmanna. Stefnumálin eru hinsvegar nærri því alltaf þau sömu, til skamms tíma (kjörtímabilið yfirleitt) og án nokkurar langtímaáætlana.

Það sem er að á Íslandi og er að gera alla stjórnsýsluinnviði landsins ónýta. Það má kalla þetta stjórnsýslulegan fúa. Ástæðan er mjög einföld, það er ekki verið að skipta út því sem fúnar á Íslandi, eins og er gert í öðrum ríkjum heimsins. Stjórnmálamenn eru ekki kærðir fyrir spillingu, stjórnkerfið og stjórnvöld rotta sig saman með stórfyrirtækjum og sérhagsmunasamtökum (Bændasamtök Íslands, Fyrrverandi LÍÚ, og fleiri) til þess að arðræna almenning á Íslandi inn að beini. Þetta eru nokkur atriði sem ég ætla að fara hérna yfir. Þar sem á meðan þetta er í sjálfu sér flókið, þá er þetta einnig á sama tíma mjög einfalt mál. Ég ætla að byrja á toppnum.

Forseti Íslands (Ólafur Ragnar Grímsson)

Byrjum á einföldu atriðunum. Ólafur Ragnar er búinn að sitja sem forseti Íslands í 19 ár þegar þetta er skrifað, á næsta ári verður hann búinn að vera í embætti í 20 ár. Það er aðeins einvaldurinn í Hvíta Rússlandi sem er búinn að sitja lengur og þar munar eingöngu einu ári. Fyrstu tvö kjörtímabil Ólafs Ragnar voru svo til án nokkura hneyksla eða umræðu um hans embætti. Enda gerðist nærri því ekki neitt markvert á þeim tíma. Síðan þá fór að draga til tíðina og þá sérstaklega eftir efnahagshrunið árið 2008. Í aðdraganda efnahagshrunsins var hann að nota embætti sitt til þess að auglýsa og styðja banka og önnur fyrirtæki á Íslandi. Slíkt fellur ekki undir embættisverk forseta Íslands, gallin er hinsvegar sá að engar reglur eru til um þetta og Ólafur Ragnar neitar að samþykkja siðareglur varðandi slík atriði.

Þegar tilefni gefa ástæðu til. Þá hefur Ólafur Ragnar notað allt það sem hentar honum til þess að auka vinsældir sínar. Á síðustu árum hefur hann notað Icesave til þess að auka vinsældir sínar og náði að toppa það fyrir forsetakosninganar árið 2012 og tryggja sér þannig endurkjör. Ólafur hefur aldrei unnið þannig að almenningi á Íslandi stafi bati af. Þannig hefur það í raun aldrei verið eftir að hegðun hans varð með þessum hætti sem núna er. Ólafur hefur hinsvegar verið að tryggja hagsmuni þeirra sem eru hvað ríkastir á Íslandi. Það er eina hugsun hans, enda er Ólafur að tryggja sína eigin hagsmuni með þessu eftir að hann lætur af embætti sem forseti Íslands.

Sjálfstæðisflokkur og framsóknarflokkur

Síðan Ísland varð sjálfstætt ríki árið 1944 (71 ár) hafa sjálfstæðisflokkurinn og framsóknarflokkurinn verið með völd á Íslandi í rúmlega 54 ár af 71 ár síðan Ísland varð sjálfstætt ríki (samkvæmt þessari hérna grein). Á þessum tíma hafa þessir stjórnmálaflokkar fúnað eins og annað í stjórnmálum Íslands á þessum tíma. Lítil endurnýjun verður innan þessara flokka hugmyndafræðilega og stefnulega. Enda stunda þessir flokkar báðir næstum því sömu stefnu í raun, munurinn er helst sá að hvernig stefnan er klædd upp og sýnd almenningi. Þar er talsverður munur en í raunveruleikanum er enginn munur á stefnum þessara flokka og hefur aldrei verið. Báðir þessar flokkar ganga erinda sérhagsmunahópa á Íslandi, sérstaklega í Bændasamtökum Íslands, sjávarútvegi og síðan þeirra sem vilja tryggja einangrun Íslands frá umheiminum. Svo mikil er græðgin innan þessara flokka að ekkert skiptir meira máli hjá þeim heldur en þeirra eigin hagsmunir og það er allt gert til þess að tryggja þá. Enda eru báðir þessir flokkar reknir eins og einkafyrirtæki tveggja fjölskylda.

Hinir stjórnmálaflokkanir á Íslandi

Fyrir utan Pírata, sem ég tel að séu ennþá tiltölulega óspilltir (ég á eftir að sjá hvernig vald fer með þá og stefnu þeirra). Þá er ljóst að hinir stjórnmálaflokkanir séu jafn mikið spilltir og sjálfstæðisflokkurinn og framsóknarflokkurinn. Það er nákvæmlega enginn munur þar á milli. Það sést mjög vel á undanförnum árum þegar Samfylkingin og Vinstri Grænir drápu báðir nýja stjórnarskrá Íslands vegna þess að Sjálfstæðisflokkurinn og framsóknarflokkurinn fóru fram á það og í reynd héldu uppi málþófi á Alþingi þegar átti að koma nýrri stjórnarskrá í gegn (sjá hérna og hérna). Eftir að fullnaðarsigur var unnin gegn lýðræðisumbótum á Íslandi þá kom í ljós að það sem hafði sést á Alþingi var bara hálf sagan og varla það. Þáttur Samfylkingarinnar (sjá hérna) í að drepa nýja stjórnarskrá Íslands er mjög augljós og verður verkefni sagnfræðinga (sjá hérna) í framtíðinni að komast að því hvað gekk þarna á.

Fjölmiðlar á Íslandi

Á Íslandi er meirihluti fjölmiðla komnir undir tvær blokkir. Þær blokkir eru sjálfstæðisflokkurinn (beint og gegnum milliliði) og síðan framsóknarflokkurinn í gegnum milliliði. Það eru einstaka fjölmiðlar sem eru sjálfstæðir en þeir standa illa oft á tíðum og stafar stöðug hætta af því að geta verið til í dag en horfnir á morgun. Blaðamönnum er ennfremur ekki tryggt það sjálfstæði sem þarf til þess að reka almennilega rannsóknarblaðamennsku, ásamt lágum launum, lélegri ritstjórn og löngum vinnudegi. Eini fjölmiðill landsins sem hefði með réttu átt að standa styrkum fótum í dag er Ríkisútvarpið en það er ekki raunin. Að færa fjármálavald Rúv til Alþingis var og hefur alltaf verið viljandi aðferð sjálfstæðisflokksins og framsóknarflokksins til þess að ná tökum og stjórna umræðu Rúv um þá og þeirra verk. Eins og sést hefur, þá hafa þessir flokkar ekki verið óhræddir við að nota vald sitt til þess að skera niður Rúv, hóta fréttamönnum (sem er oft hunsað) og almennt gera allt sem í þeirra valdi til þess að hafa áhrif á umræðuna. Þetta hefur virkað að einhverju leiti, enda er erfiðara að fjalla um mál sem skipta máli þegar búið er að skera niður allt fjármagn sem þarf í slíkan fréttaflutning og ekki bætir úr skák þegar stjórnarmeirihlutinn hótar niðurskurði ef fjölmiðlamenn haga sér ekki að óskum viðkomandi stjórnmálamanna (sjá hérna, hérna og hérna). Þetta er staða sem er hættuleg en þetta er einnig staða sem var viljandi sett upp af stjórnmálamönnum á Íslandi og þeir hafa engan áhuga á því að breyta þessu. Þar sem fjárlagavaldið gefur þeim ómæld völd til þess að þagga niður í óþægilegum fréttaflutningi sem nær til allra landsmanna á Íslandi.

Efnahagsmálin á Íslandi

Síðan efnahagshrunið árið 2008 hafa efnahagsmálin á Íslandi verið mjög undarleg. Enda er hagkerfið allt saman komið undir hæl nokkura aðila og í reynd í hendur nokkura fjölskyldna á Íslandi. Núna er komin upp sú staða í hagkerfi Íslands að ef einn aðili fellur þá munu allir aðilar falla, gildir þá einu hversu stórir eða litlir þeir eru. Þetta sést mjög vel á eignargröfum sem komu fram í fjölmiðlum fyrir nokkrum vikum síðan og er hægt að skoða hérna, hérna og hérna. Þetta er bæði hættulegt og glæfralegt, bendir einnig til þess að lærdómurinn af efnahagshruninu árið 2008 hafi verið nákvæmlega enginn og þar við situr.

Þvert á góða efnahagsstefnu þá hefur Seðlabanki Íslands verið að hækka stýrivexti. Þetta virðist vera eingöngu gert til þess að hækka verðbólgu, það er þó ekki að gerast eins og hagfræðingar Seðlabankans búast við þar sem þeir skilja ekki hvað er í gangi og hvernig á að bregðast við því. Verðbólga án húsnæðis er ekki nema 0,5% á Íslandi núna um þessar mundir og 1,5% með húsnæði. Ég skil ekki afhverju Seðlabanki Íslands er að auka vaxtabirði íslendinga með þessum aðgerðum sínum, þar sem það minnkar kaupmátt og gerir endurgreiðslu lána af öllum gerðum erfiðari, þar sem aukinn vaxtakostnaður skerðir möguleika fólks á að nota peninginn í annað nytsamlegra, svo sem matvælakaup, endurnýjun á nauðsynlegum búnaði heimilis og fleira þannig. Ég reikna fastlega með frekari vaxtahækkunum á Íslandi, enda virðist stefnan vera sú að skerða kaupmátt almennings eins og hægt og halda kaupmætti niðri með skipulegum hætti. Stefnan ætti og þarf að vera jöfn kjör og stöðugleiki í efnahag Íslands en ljóst er að það gerist ekki og mun aldrei gerast á Íslandi á meðan hugsunarhátturinn er eins og hann er í dag.

Samskipti Íslands við umheiminn

Það hefur verið óopinber stefna núverandi ríkisstjórn (frá kosningum 2013 – 2017) að koma á þeirri stefnu að einangra Ísland frá Evrópu varanlega. Þessi stefna hefur þann tilgang að færa Ísland nær Bandaríkjunum, bæði efnahagslega og þjóðfélagslega. Þessari stefnu hefur verið fylgt eftir í gegnum samtök eins og Heimssýn og fleiri aðili sem tala gegn Evrópusambandinu. Þær breytingar sem er verið að gera í heilbrigðiskerfinu og menntakerfinu á Íslandi eru þannig settar upp að kerfið er að hluta til orðið eins og það kerfi sem Bandaríkjamenn nota og á ekkert skylt lengur við það kerfi sem er notað á hinum norrænu löndum. Sérstaklega Noregi, Svíþjóð og Danmörku. Umræðan um að fara úr Schengen samstarfinu hefur eingöngu þann tilgang að koma af stað afsökun svo að ríkisstjórnin geti fundið tylliástæðu til þess að segja upp Schengen og taka upp fast vegabréfaeftirlit á Íslandi.

Úrsögn Íslands úr EES virðist einnig vera þessum aðilum hugleikinn. Ástæða þess að ekki hefur orðið að þessu er sú staðreynd að Bandaríkin hafa ekki sýnt neinn áhuga á því að styðja Ísland um nokkurn hlut. Þó er alveg ljóst að breytt varnarstaða vegna hernaðarbrölts Rússlands er að æsa þessa aðila í að koma Íslandi úr Schengen og EES, jafnvel er hugsanlegt að það verði gengið svo langt að Ísland segi sig úr Norðurlandasamningum, ef slíkt hentar hagsmunum þessara hagsmunaðila sem ráða för á Íslandi. Það er reyndar ekki víst af ekkert af þessu gerist, þar sem hugsanlegt er að Bandaríkin reyni eftir fremsta megni að forðast sérhagsmunaklíkunar á Íslandi og þeirra græðgi.


Hinir fúnu innviðir Íslands

Eins og sést hérna að ofan þá er staðan á Íslandi frekar slæm og fúin. Það er mjög mikið og stórt vandamál fyrir alla íslendinga að svo sé. Það versta er að líklega er ekkert hægt að gera í þessu. Ef Píratar komast til valda á Íslandi (eins og ég reikna með að gerist eftir næstu kosningar til Alþingis), þá er engu að síður til staðar kerfi á Alþingi og utan þess sem mun berjast við þá alla leiðina og allt kjörtímabilið. Annað hvort þangað til að Píratar gefast upp eða láta eftir kröfum þessa kerfis sem er til staðar í dag. Þetta er ein af þeim ástæðum afhverju ríkisstjórn Samfylkingingar og Vinstri Grænna gekk svo illa að koma sínum málum í gegnum Alþingi og jafnvel ráðuneytin. Kerfið sem er til staðar sá rækilega til þess að ekkert breyttist og í dag er þetta kerfi ennþá til staðar og passar rækilega uppá þá hagsmuni sem því hefur verið sagt að passa upp á. Þetta er staðan í dag og þetta er mjög slæm staða til þess að vera í.

Dagurinn þegar Ísland hættir að vera til sem ríki

Eins og ég nefni fyrst í þessari grein þá er ástæða þess að Ísland fékk sjálfstæði frá Danmörku sú staða sem komin var upp eftir að þjóðverjar höfðu ráðist inn og hertekið Danmörku. Íslendingar notuðu sér þá lagaholu í samningum um fullveldi íslendinga við Danmörku til þess að lýsa yfir sjálfstæði frá Danmörku. Þar sem ekki var hægt að semja um áframhaldandi veru Íslands í konungsríkinu Danmörku. Það er mér til efins að íslendingar hafi verið tilbúnir til þess að verða sjálfstæð þjóð með allri þeirri ábyrgð sem því fylgir, eins og atburðir frá árinu 1944 hafa sýnt. Auk allrar þeirra spillingar sem hefur ríkt á þeim tíma á Íslandi. Eitt af betri dæmum það hversu óundirbúnir íslendingar voru og eru fyrir sjálfstæði er sú staðreynd að núna 71 ári eftir að íslendingar lýstu yfir sjálfstæði er ennþá í gildi stjórnarskrá á Íslandi sem var eingöngu hugsuð til sex mánaða á meðan ný stjórnarskrá yrði samin fyrir Ísland og allar tilraunir til þess að setja nýja stjórnarskrá hafa verið stoppaðar af. Þetta er grunnurinn að þeim stjórnmálavandamálum sem eru ríkjandi á Íslandi og þetta er einnig grunnurinn að falli Íslandi sem ríkis. Ekki veit ég hvað mun valda því að allt kerfið hrynur á Íslandi.

Mér þykir þó líklegast að næsta efnahagskreppa á Íslandi muni reyna mjög mikið á fúna og skemmda innviði Íslands á pólitíska sviðinu. Hvort að það verður atriðið sem veltir öllu um koll veit ég ekki, ef það gerir það ekki, þá er ljóst að næsta efnahagskreppa mun eingöngu auka skemmdirnar og hið fúna kerfi á Íslandi. Sagan segir mér einnig að friður er ekki varanlegur í Evrópu, jafnvel þó svo að Evrópusambandið muni tryggja frið milli sinna aðildarríkja. Þá er alveg ljóst að önnur öfl innan Evrópu munu líklega ná að koma af stað stríðum á einhverjum tímapunkti og þá er ljóst að staða Íslands sem sjálfstæðs ríkis mun standa mjög tæpt.

Enda er Lýðveldið Ísland afleiðing seinni heimstyrjaldarinnar og fullveldið sem fékkst árið 1918 var í raun bein afleiðing af styrjöldinni í Evrópu árin 1914 – 1918. Sú staða sem íslendingar njóta núna í alþjóðasamfélaginu getur breyst og mun breytast hratt ef óstöðugleiki kemst á núverandi skipulag og það er alveg ljóst að óstöðugleiki er kominn í kerfið eftir að Rússland innlimaði Krímarskaga í Mars 2014 hleypti óstöðugleika í núverandi skipan ríkja í Evrópu. Það er ekki ljóst ennþá hvaða afleiðingar þetta mun hafa til lengri tíma en mér þykir ljóst að þær verða ekki góðar eða jákvæðar fyrir íslendinga.

Það er engin framtíð á Íslandi

Undanfarna daga hefur Sigmundur Davíð verið hissa á því afhverju fólk er að flytja frá Íslandi. Sérstaklega þegar allt gengur svona vel, staðreyndin er hinsvegar sú að það gengur bara vel hjá sérhagsmunafólkinu núna í dag. Hjá hinum almenna Íslendingi sem þarf að lifa af þeim launum sem hann fær borgað, þá er staðan mjög slæm og fer stöðugt versnandi vegna hækkandi vaxta, minnkandi kaupmáttar vegna hærri vaxta og stöðugt hækkandi verðlags á Íslandi. Það sem eykur einnig á vandann er sú staðreynd að flestir íslendingar sem eru almennir launamenn hafa ekki efni á því að koma sér þaki yfir höfuðið, þar sem þeir standast ekki greiðslumat bankanna og hafa hvort sem er ekki efni á húsnæðislánum, þá annaðhvort vegna hárra vaxta eða vegna verðtryggingar sem er á mörgum húsnæðislánum í dag. Hinn almenni íslendingur er fastur á milli steins og sleggju og getur sig hvergi hreyft. Það kemur því ekki á óvart að íslendingar flytji frá Íslandi eins og tölunar segja til um.

Ég hef verið búsettur á Íslandi síðustu 11 mánuði og það er alveg vonlaust fyrir mig að láta nokkurn skapaðan hlut ganga upp. Sérstaklega þegar það kemur að jafn einföldum hlut eins og fjármálum. Enda er erfitt að lifa á örorkubótum sem eru langt fyrir neðan lágmarksframræslu eins og Velferðarráðuneytið setur hana upp án húsnæðiskostnaðar. Síðan er hvergi hægt að fá leiguhúsnæði á Íslandi, þökk sé undarlegum reglum og fáránlegum kröfum þegar það kemur að félagslegu húsnæði, sem bindur öryrkja í ánauð við það sveitarfélag þeir búa í þá stundina. Síðan eru allstaðar biðlistar eftir félagslegu húsnæði á Íslandi og í öllum tilfellum er biðlistinn mörg ár og að jafnaði tvö ár eftir athugunum sem ég hef gert á stöðunni.

Stefnan hjá mér er mjög skýr. Ég flyt aftur til Danmerkur árið 2016 og ég ætla mér ekki að flytja aftur til Íslands. Það er ekkert að fá útúr því að gera slíkt og allar hugmyndir um að það sé einhvernvegin betra að búa á Íslandi eru í minnsta falli sjálfblekking og í versta falli er ég að ljúga að sjálfum mér um stöðuna á Íslandi.

Þessi grein er skrifuð með fyrirvara um leiðréttingar, hvort sem er stafsetningarleiðréttingar og leiðréttingar á staðreyndum ef villur leynast í þeim. Það ætti ekki að gerast en mistök eru alltaf möguleiki.

Nauðsynlegt að loka Heimssýn með valdi

Sá skaði sem óheilla og þjóðrembusamtökin Heimssýn hafa valdið hinum almenna Íslendingi telst í milljöðrum ofan á milljarða króna. Ekki eingöngu hafa þessi samtök núna logið stöðugt að íslendingum, heldur hafa þau einnig komið sínum mönnum til valda á Alþingi íslendinga og í ríkisstjórn Íslands. Afleiðinganar eru þær að Ísland er núna einangrað í Evrópu, bæði pólitísk og efnahagslega séð. Enda gerist ekkert annað í efnahag íslendinga þessa dagana nema stöðnun. Það eina sem heldur hagkerfi íslendinga á floti þessa mánuðina eru ferðamennirnir og þeir gætu farið annað hvenær sem er án fyrirvara.

Síðan er það staðreynd að samtökin Heimssýn eru ekkert annað en fasista samtök í eðli sínum með ógeðfelldar skoðanir sem byggja á kynþáttahatri, þar sem hinn „hreini“ Íslendingur er álitin ofar öðrum íbúum Evrópu. Slíkt er auðvitað tómt rugl frá erfðafræðilegu sjónarmiði, þetta er hinsvegar sú hugmyndafræði og sá áróður sem samtökin hafa rekið frá stofnun undir rós með hrikalegum afleiðingum fyrir íslendinga almennt. Heimssýn eru samtök sem færa íslendinga til fortíðar en ekki til framtíðar. Slíkt er ekki ásættanlegt fyrir almenning á Íslandi. Síðan standa samtökin einnig fyrir gífurlega hagsmunagæslu yfirstéttarinnar á Íslandi, útgerðarinnar (SFS), Bændasamtaka Íslands (Kaupfélag Skagfirðinga) og fleiri aðila sem hafa mikla hagsmuni á því að geta haldið sínum launamönnum fátækum með notkun íslensku krónunnar, ásamt hárri verðbólgu og vöxtum.

Ég legg til að öllum skrifstofum Heimssýnar verði lokað með öflugum hengilásum úr sérstaklega sterku stáli.

Stjórnlaus þröngsýni skaðar viðskipti íslendinga við útlönd

Fréttamiðilinn Stundin flettir ofan nýjustu spillingu á Íslandi og sýnir þar fram á hvernig hagsmunir Íslands skaðast vegna spillingar í hæstu valdastöðum á Íslandi. Nýjasta dæmið sýnir hvernig íslendingar eru að láta frá sér markað 510 milljón manna (rúmlega) og vilja í staðinn fara á markað þar sem eingöngu eru rúmlega 130 milljónir manna (Rússland).

Þetta er auðvitað heimska af hæstu gráðu sem er um að ræða hérna og afskaplega slæmt vit á viðskiptum að haga málum svona og gífurlega mikla þröngsýni á viðskipti og heiminn í kringum Ísland. Sérstaklega þar sem Stundin nefnir í sínum greinum að Kaupfélag Skagfirðinga vill ekki fá greitt í peningum fyrir þær vörur sem eru sendar út. Heldur vill KS fá greitt í timbri, olíu og fiski í staðinn fyrir lambakjöt. Helstu talsmenn vöruskipta á Íslandi er fornmaðurinn Guðni Ágústsson, auk Jóns Bjarnarsonar sem tafði aðildarviðræður Íslands að Evrópusambandinu til loka síðasta kjörtímabils þegar hann var ráðherra í ríkisstjórn Vinstri Grænna og Samfylkingar.

Það er ekkert annað en hrein geðveiki að fórna markaði uppá 500 milljónir manna í staðinn fyrir ótraustan markað í Rússlandi, þar sem er ekki víst að nokkuð fáist greitt upp í það sem sent er vegna stöðu efnahagsmála í Rússlandi. Síðan er hérna um að ræða afskaplega slæma meðferð á utanríkismálum Íslands og staðan þar getur og mun væntanlega eingöngu versna á næstu mánuðum á meðan núverandi ríkisstjórn er við völd á Íslandi.

Til þess að fá frekar upplýsingar um hvað málið snýst. Þá hvet ég fólk til þess að lesa ítarlega fréttir Stundin. Áskriftar er krafist.

Skagfirsku áhrifin á viðræðuslitin við ESB (Stundin)
Ísland tvíeflist í útflutningi til Rússlands í kjölfar innflutningsbanns (Stundin)

Fólkið sem veit ekkert um Evrópusambandið á YouTube

Heimssýn / Nei við ESB hafa gefið út tvö myndbönd þar sem tekin eru viðtöl við fólk sem augljóslega veit ekkert um Evrópusambandið.

Það er mjög einfalt að afsanna allar þessar fullyrðingar sem þetta fólk segir með einfaldri leit á internetinu. Síðan eru það er staðreynd að sáttmálar Evrópusambandsins eru mjög skýrir og hægt að lesa þá á vefsíðu Evrópusambandsins.

Það skal tekið fram að allar helstu réttarbætur sem íslendingar hafa fengið á síðustu áratugum eru komnar frá Evrópusambandinu og undanförum þess, auk aðildar Íslands að EFTA færði íslendingum miklar réttarbætur og kjarabætur. Mikið af þessu fólki barðist einnig á móti aðild Íslands að EFTA með nákvæmlega sömu „rökum“ og eru notuð í þessu myndböndum sem Heimssýn / Nei við ESB hafa útbúið og sett á YouTube.

Fyrsti hluti (varúð, mjög mikil heimska og 19 aldar hugsunarháttur)
Annar hluti (varúð, ennþá meiri heimska)

Grein uppfærð klukkan 01:47 UTC.

Ríkisstjórn er án umboðs Alþingis varðandi aðildarumsókn Íslands að Evrópusambandinu

Ríkisstjórn Íslands hefur ekki sótt umboð til Alþingis til þess að draga til baka aðildarumsókn Íslands að Evrópusambandinu. Það gerir bréfið sem Gunnar Bragi Utanríkisráðherra sendi til Evrópusambandsins að markleysu. Allt tal um að Ísland sé búið að draga umsóknina að Evrópusambandinu til baka er markleysa og þjónar engum öðrum tilgangi en að ljúga að íslensku þjóðinni að búið sé að draga umsóknin Íslands að Evrópusambandinu til baka. Ríkisstjórn Íslands ætti nú þegar að segja af segja af sér vegna þessa máls og annara sem hafa komið upp undanfarið, enda er ljóst að þessi ríkisstjórn er ekki fær um að stjórna Íslandi og er í reynd í þjónustu stórra fyrirtækja og hagsmunaaðila á Íslandi, slíkt á auðvitað ekki að líðast á Íslandi og því á að stoppa það án tafar.

Ísland er ennþá skráð hjá ESB sem hugsanlegt aðildarríki (Candidate state) eins og sjá má hérna og hérna. Þessari stöðu verður ekki breitt án heimildar frá Alþingi Íslands og það er alveg ljóst að sú heimild er mun ekki fást áður en þessu kjörtímabili líkur.

Evrópuvaktin gefst upp og lokar

Evrópuandstæðingar á Íslandi eru loksins farnir að átta sig á stöðu mála og þeirri staðreynd að á Íslandi mun ekkert breytast, hvorki efnahagslega eða stjórnmálalega fyrr en ísland gengur í Evrópusambandið (og meðal annars tekur upp evruna sem gjaldmiðil). Á þessu hafa þeir sem reka vefinn Evrópuvaktina áttað sig á og þeir umsvifalaust lokuðu vefnum í kjölfarið þegar þeir áttuðu sig á þessari staðreynd.

Staðreyndin er sú að aðild Íslands er mjög nærri og gæti hugsanlega gengið í gegn eftir næstu alþingiskosningar ef stjórnmálaflokkar sem styðja aðildarviðræður Íslands og Evrópusambandsins komast til valda, eitthvað sem er í raun engan veginn tryggt, miðað við hvernig íslenskir kjósendur haga sér í dag. Næst vonast ég til þess að Heimssýn átti sig á staðreyndunum og loki einnig. Það er þó ólíklegra, þar sem þeir búa eru hreinir þjóðernissinar í bland við annað öfgafólk. Það fólk er ekki líklegt til þess að láta af þeim ranghugmyndum sem það hefur um Ísland, íslendinga og efnahagslega stöðu Íslands.