Month: apríl 2016

Siðleysið í stjórnmálum á Íslandi heldur áfram. „Ný“ ríkisstjórn framsóknarflokksins og sjálfstæðisflokksins er sú sama og áður var. Nokkur nöfn hafa breyst en engin raunveruleg breyting hefur átt sér stað í raun. Fjármálaráðherra (Bjarni Ben) er þessa stundina að leggja lokahönd á kerfi laga sem tryggja að hann getur, án samráðs við nokkrun mann selt Landsbankann og Íslandsbanka til vina sinna og kunningja, eins og gert var með Borgun á síðasta ári.

Það er einfaldlega ekki hægt að líða svona hegðun á Íslandi lengur, og hefði í raun aldrei átt að gera það. Þar sem þetta skaðar hagsmuni íslensku þjóðarinnar og veldur gífurlegu tjóni til lengri tíma.

Þetta er einnig svindl og svínarí. Slíkt á aldrei að líða og slíkt endar alltaf illa.

Það er ótækt að hvorki framsóknar eða sjálfstæðisflokkur ætli sér að sitja áfram við völd til enda kjörtímabilsins. Það er algjör óhæfa að þeir jafnvel hugsi sér það, enda er Bjarni Ben, fjármálaráðherra flæktur í hneykslismálin sem tengjast Panamaskjölunum (auk bankareikninga í Sviss) og einnig Ólöf Nordal sem er einnig gjörspillt samkvæmt þessum skjölum. Það er ekki hægt að hafa þetta svona. Einnig sem að Sigmundur Davíð hættir ekki, heldur verður hann bara almennur þingmaður. Þetta kallast að bíta höfuðið að skömminni og þetta er algjör vanvirða við íslensku þjóðina, lýðræðið á Íslandi og Alþingi.

Síðan er ljóst eftir fréttir kvöldins (06-Apríl-2016) að hvorki framsóknarflokkur eða sjálfstæðisflokkur ætla sér að halda kosningar í haust. Þeir ætla kannski að gera það ef þeir fá sínum málum framgengt. Þetta er ekki hegðun sem hægt er að líða, enda er það svo að bæði framsóknarflokkur og sjálfstæðisflokkur hafa áður svikið þjóðina um kosningar sem þeir lofuðu (um áframhaldandi aðildarviðræður Íslands og ESB). Það er því engin ástæða til þess að treysta þessum loforðum þeirra í dag.

Enda er það svo að forseti Íslands verður að rjúfa þing og boða til kosninga. Enda er ríkisstjórninni ekki treystandi til þess eins og atburðir gærdagsins (06-Apríl-2016) sýna og sanna. Samkvæmt stjórnskipun Íslands þá getur forseti Íslands boðað til kosninga og rofið þing án samþykkis núverandi ríkisstjórnar og formanna þeirra. Þetta er varaleið til þess að viðhalda lýðræði á Íslandi ef ríkisstjórnin skyldi verða stjórnlaus eða eitthvað annað gera sem gerði hana óstjórnhæfa og ófæra um að taka ákvarðanir. Núna í dag er sá tími kominn, ríkisstjórn Íslands er orðin stjórnlaus, gjörspillt og óhæf til þess að taka ákvarðanir sem varða Ísland eða nokkurn skapaðan hlut. Það verður að rjúfa þing nú þegar og boða til kosninga eftir ekki minna en 45 daga.

Í dag er þriðji dagur verstu stjórnarkreppu á Íslandi. Jafnvel stjórnarkreppan í Brasilíu sem var og er þar í gangi er ekki nærri því eins slæm og sú sem er núna á Íslandi.

Sigmundur Davíð, forsætisráðherra (eða eitthvað) neitar að víkja. Bjarni Ben, fjármálaráðherra (spillingarmála), neitar að víkja úr sínu embætti vegna þess að ljóst er að hann er spilltur. Forseti Íslands neitar að rjúfa þing og láta boða til kosninga, þó svo að ljóst er að Sigmundur Davíð ræður ekki við stöðuna eða veldur því embætti sem hann situr núna í. Þessi stjórnarkreppa mun eingöngu leysast þegar þing verður leyst upp og boðað til kosninga og þeir sem hafa orðið uppvísir af eignum í skattaskjólum bjóði sig ekki fram í þeim kosningum.

Flétta forseta Íslands virðist vera sú að halda framsóknarflokki og sjálfstæðisflokki við völd á Íslandi sama hvað gengur á. Þó hugsanlega hafi verið rétt að neita þingrofi í gær (þriðjudag 5-Apríl) vegna þess stjórnleysis sem var á Sigmundi Davíð. Þá er hinsvegar ljóst að ekki verður við núverandi ástand unað og almenningur mun ekki sætta sig við að spilltir ráðherrar fjalli um málefni sem varðar sölu á bönkum og fyrirtækjum sem íslenska ríkið eignaðist í kjölfarið á uppgjöri gömlu bankana. Slíkt er einfaldlega ekki í boði og ætti ekki að vera það heldur. Því er alveg ljóst að Ólafur Ragnar, forseti Íslands verður að boða til kosninga samkvæmt stjórnarskrá Íslands til þess að leysa þá stjórnarkreppu sem er komin upp á Íslandi.