Stefnir í gjaldþrot Íslands innan nokkura ára

Efnahagsstefna sem er ekki hægt að lýsa öðrvísi en heimskri hefur nú tekið við á Íslandi. Núna á að fara skerða niður, og á sama tíma að minnka tekjur ríkissjóðs um tugi milljarða með skattalækkunum, niðurfellingu veiðigjalda og auðlyndagjalda á fiskveiðar (íslendingar hafa ekkert annað í raun).

Staðreyndin er nefnilega sú að efnahagsstefna framsóknarflokkins og sjálfstæðisflokksins virkar ekki og hefur aldrei virkað. Þessi efnahagsstefna er grunnurinn að efnahagshruninu á Íslandi árið 2008, og eins og staðan er í dag þá þarf mjög lítið að gerast svo að íslenskur efnahagur fari aftur í kreppu. Það er þó alveg ljóst að þegar íslenska þjóðin fer á hausin eftir nokkur ár, þá verður ekkert sem getur bjargað þeim. Næsta gjaldþrot íslensku þjóðarinnar mun verða kallað olíugjaldþrotið. Það er allavegana hentugur titill, þar sem draumórar um olíuveldið Ísland munu eiga þátt sinn í þessu gjaldþroti.

Hvað það verða margar tómar og ónotað bygginar á Íslandi í kjölfarið á þessu gjaldþroti á eftir að koma í ljós. Ég er þó alveg viss um að það eiga eftir að verða margar byggingar, og mörg gjaldþrot munu fylgja í kjölfarið á því ævintýri.

Í hlekkjum Bændasamtaka Íslands

Það segir mikla sögu um það hvernig Bændasamtök Íslands eru í raun og veru. Þegar þau þola ekki einu sinni heimildarmynd sem bendir á einfaldar staðreyndir varðandi beit sauðfjár á viðkvæman gróður á Íslandi á hálendi landsins. Eins og Smugan bendir á. Þá hafa Bændasamtök Íslands núna framleitt áróðursmynd gegn heimildarmyndinni Fjallkonan hrópar á vægð, sem var sýnd á Rúv þann 14.10.2012.

Það sem er þó verst í þessu öllu saman er sú staðreynd að framsóknarflokkurinn ræðst á þessa heimildarmynd með þeim orðum að þetta sé „undirróðursáróðsheimildarmynd“. Ásamt fleiri ógeðfelldum orðum um Herdísi Þorvaldsdóttir. Einna verstur í þessum árásum er framsóknarþingmaðurinn Ásmundur Einar Daðason sem kallar umrædda heimildarmynd öllum illum nöfnum. Enda er það staðreynd að framsóknarflokkurinn er sá flokkur sem er hvað mest í vasa Bændasamtaka Íslands núna um þessar mundir.

Ég legg því til að framsóknarflokkurinn í heild sinni verði rekinn af alþingi íslendinga í kosningum vorið 2013. Enda hafa íslendingar ekkert með svona spillta alþingismenn að gera.

Frétt Smugunar um þetta mál.

Hörð viðbrögð framsóknarþingmanna við mynd Herdísar

Ábending til Tryggingarstofnunar og Þjóðskrá

Í dag fékk ég bréf frá Þjóðskrá Íslands, sem var byggt á tölvupósti frá Trygginastofnun Íslands frá því í Október 2011. Efni bréfsins var það ég lá undir grun um það að hafa rangt lögheimili á Íslandi. Þá á þann hátt að ég væri með lögheimilið á Íslandi, en væri í raun búsettur í Danmörku. Fyrir það fyrsta þá er þetta gjörsamlega glórulaust og gengur ekki upp. Þar sem að ég hafði skráð mig í skóla, og ég var í skóla þegar í Október. Það er þó ekki nóg, þar sem að ég hafði verið í sumarvinnu hjá Húnaþingi Vestra (samkvæmt vinnusamningi við Tryggingarstofnun varðandi öryrkja). Þetta er ennþá undarlegra. Þar sem að maður þarf að vera með lögheimilið skráð í Danmörku til þess að fá húsaleigubætur þar, annars fær maður ekki neitt og mundi þurfa að borga fulla leigu. Á núverandi gengi íslensku krónunnar, þá er það mjög dýr leiga í Danmörku án húsaleigubóta.

Það sem er merkilegast í öllu þessu, er sú staðreynd að Trygginarstofnun fer af stað eftir ábendingu í Október 2011 (þegar ég er í Fjölbrautarskóla Norðurlands Vestra við nám). Hvaðan sú ábending kom stendur ekki. Hinsvegar má ljóst vera að þessi ábending var ekkert nema uppspuni, og ekki byggð á neinu handbærum staðreyndum sem hefðu átt að vera Trygginarstofnun augljósar. Ég hafði ennfremur leiðrétt heimilsfangið hjá Tryggingarstofnun í Júlí, vegna þess að stofnunin var að senda mér bréf á heimilsfangið í Danmörku þar sem ég hafði búið, en var fluttur frá. Þrátt fyrir að ég hafi verið mánuðinn þar á undan tilkynnt þjóðskrá í persónu um flutningin til Íslands (þeir ljósrituðu ökuskírteinið mitt). Þetta þurfti ég að gera, vegna þess að þau bréf sem ég átti að fá frá Tryggingarstofnun voru að fara á vitlaust heimilsfang (vegna þess að gagnagrunnur Trygginastofnunar hafði augljóslega ekki uppfærst á réttan hátt). Þetta virðist ekki hafa neinu breytt. Enda virðist sem svo að eftirlit Trygginarstofnunar athugi ekki hvort að einstaklingar hafi skilið eftir sig pappírsslóð á Íslandi eða ekki. Það er merki um búsetu og annað slíkt. Aðferðin virðist einfaldlega vera sú að senda allt á Þjóðskrá og biðja þá um að kanna málið. Engin tilraun virðist hafa verið gerð til þess að athuga málið í Danmörku hjá dönsku þjóðskránni, sem hefði kannað málið hjá viðkomandi leigufélagi sem á umrædda íbúð þar sem ég bjó.

Síðan ofan á það. Þá hafði ég staðfest við Sjúkratrygginar Íslands að ég væri búsettur á Íslandi, og afhverju ég hafði ekki skilað inn E-104 vottorði, sem var ekki krafa um það leiti sem ég flyt aftur til Íslands (þetta var ekki svona, en íslendingar breyttu reglunum einhliða virðist vera og gera núna kröfu um að E-104 vottorði sé skilað við flutning til Íslands). Þetta virðist þó ekki breyta neinu fyrir Tryggingarstofnun, sem að mér sýnist ekki hafa samskipti við neinar aðrar stofnanir til þess að kanna búsetu fólks sem flytur til Íslands á ný.

Ef að ég hefði ekki brugðist við þessu. Þá hefði þjóðskráin á Íslandi einhliða fært heimilsfangið mitt aftur til Danmerkur, á gamalt heimilsfang þar sem ég á ekki lengur heima. Það er mín skoðun að starfsferlar hjá Trygginarstofnun þá sérstaklega þurfi að fara í endurskoðun. Það má einnig fara að endurskoða starfsferla Þjóðskrár. Enda gengur ekki að opinberar stofnanir séu að væna fólk um að svindla og blekkja eins og hérna er í raun verið að gera.

Hvað mig varðar. Þá flyt ég á ný til Danmerkur núna í lok Apríl. Hversu lengi sú búseta verður veit ég ekki, en ég er þó að búast við að vera í Danmörku núna í örlítið meira en í eitt ár áður en ég flyt aftur til Íslands. Hvað þetta mál allt varðar. Þá ætla ég að senda Þjóðskrá staðfest afrit um það að ég hafi verið í skóla á þessum tíma, á Íslandi.

Munu íslendingar sigra sjálfa sig á endanum

Íslenskir stjórnmálamenn eru þessa dagana mjög uppteknir við að reyna afskrifa efnahagshrunið á Íslandi, og síðan að reyna koma þeim undan sem báru ábyrgð á því hvernig efnahagshrunið var meðhöndlað. Enda gæti margt óþægilegt komið fram í vitnastúku, svo sem nokkur stór hneyksli, svindl, spilling og fleira í þeim dúr. Enda af nægu að taka á því sviði hjá íslendingum.

Það er ekki regla að ríki skulu vera til. Enda er það vel þekkt í sögunni að ríki hafi komið og farið. Bara á 20 öldinni þá hurfu mörg ríki í Evrópu og landamæri breyttust og hurfu jafnvel alveg. Á 21 öldinni hafa nokkur ríki orðið til og á sama tíma hafa önnur horfið. Það er ekkert sem segir að Lýðveldið Ísland muni verða til um alla framtíð. Sérstaklega ekki ef íslendingar eru ófærir um að taka á þeim málum sem upp koma. Þá sérstaklega þeim málum sem koma upp varðandi stjórn Íslands.

Sú krafa sjálfstæðisflokksins um að fella niður dómsmálið á hendur Geir Haarde er gott dæmi um mál sem er hættulegt lýðræðinu á Íslandi. Endalok þessa dómsmáls á hendur Geir Haarde mundi þýða að það yrði aldrei hægt að draga stjórnmálamenn til ábyrgðar á Íslandi fyrir afbrot í starfi. Enda gætu viðkomandi alltaf treyst á vernd flokksmanna sinna og annara stjórnmálaflokka ef út í það færi. Slíkt mundi grafa undan lýðræði á Íslandi. Núna á að reyna á þetta að hálfu sjálfstæðisflokksins, framsóknarflokksins og hluta af Vinstri Grænum og jafnvel einstaka þingmanni í Samfylkingunni. Slíkt er auðvitað til skammar og á ekki að lýðast.

Innanríkisráðherra laug að fjölmiðlum og almenningi á Íslandi

Það má augljóst vera að þó svo að Ögmundur Jónsson sé í Vinstri Grænum. Þá aðhyllist hann verstu gerð af stjórnmálum sem hægt er að finna. Ögmundur aðhyllist nefnilega stjórnmál sem byggja á populisma. Þar sem Ögmundur tekur oftast ákvarðanir sem byggja eingöngu á því sem hann telur líklegast að falli íslensku þjóðinni í geð, eða sé falið til vinsælda hjá íslendingum. Slík stjórnmál eru ekkert ný á Íslandi, en maður bjóst ekki við að þessi plága væri svona djúpt inn í Vinstri Grænum. Þar sem Jón Bjarnarson hefur einnig stundað þetta í einhverjum mæli, þó minna sé. Þingmaðurinn Guðfríður Lilja stundar einnig vinsældarstjórnmál í gríð og erg þessa dagana, eins og augljóst er í fréttum af málflutningi hennar.

Samkvæmt hinu ný-frjálshyggju vædda Morgunblaði. Þá hefur Ögmundur nú þegar veitt fjórar undanþágur til útlendinga utan EES/ESB + Sviss varðandi kaup á jörðum á Íslandi.

[…]

Fjórar undanþágur í ár

Samkvæmt upplýsingum frá innanríkisráðuneytinu hafa 24 undanþágur verið veittar útlendingum frá löndum utan EES til fasteigna- og jarðakaupa hér á landi frá árinu 2007. Þar af voru 21 leyfi til fasteignakaupa, tvö til kaupa á sumarhúsalóðum og eitt leyfi var veitt til kaupa á 15 hektara jörð. Flestar undanþágurnar voru veittar árið 2007, eða níu, og það sem af er þessu ári hafa fjögur leyfi verið veitt. Bandaríkjamenn eru fjölmennastir í þessum hópi, en umsóknir koma víða að og hafa sumir fengið leyfi oftar en einu sinni á þessu tiltekna tímabili.

Morgunblaðið, 29 Nóvember, 2011. Fréttaskýring: Fjöldi eigna í eigu aðila utan EES

Sú útskýring Ögmundar um að lögin hefðu fallið um sjálfan sig ef að hann hefði veitt Huangs Nubos er því ekkert nema lygi Innanríkisráðherra um þetta mál. Ögmundur sem ráðherra í ríkisstjórn Íslands hefur því logið að þjóðinni, þinginu og samráðherrum sínum í ríkisstjórn Íslands um þetta mál. Bara þetta eitt og sér er afsagnarvert. Málsmeðferð Ögmundar er einnig mjög léleg, og jafnvel brot á góðri stjórnsýslu og starfsemi ráðherra á Íslandi. Annað atriði sem er afsagnarvert og vel það.

Þetta hérna hjá Ögmundi, er lygi og markleysa.

[…]

Orðrétt sagði Ögmundur eftir fundinn: „Það er ekki unnt að verða við þessari beiðni kínverska hlutafélagsins. Þetta er ekki einstaklingur í rauninni sem er að óska eftir landakaupum heldur er þetta hlutafélag sem [Huang Nubo] er einn af helstu eigendunum í. Hlutafélagið uppfyllti ekki þau skilyrði sem eiga að vera fyrir hendi. Þá er einnig á það að líta að meginreglan í lögunum er sú að landakaup þegna utan EES-svæðisins eru ekki heimil en það er engu að síður hægt að veita undanþágu frá þessari meginreglu. Hér er um að ræða landakaup af þeirri stærðargráðu og slíku umfangi að ef heimild hefði verið veitt eða undanþága þá má segja að þessi lög væru farin. Það er ljóst að sá sem sækti um eftir þetta hann myndi hljóta að fá heimild til kaupa einfaldlega vegna þess að fordæmið væri slíkt.“

[…]

Rúv. 25. Nóvember, 2011. Huang fær ekki Grímsstaði

Það er augljóst að einhver þarf að lesa Ögmundi pistilinn, og það rækilega. Vegna þess að svona haga menn sér einfaldlega ekki. Sérstaklega ekki ef að þeir eru ráðherrar í ríkisstjórn Íslands.

Fall íslenska lýðveldisins

Í gegnum söguna hafa lýðveldi, einveldi, kóngsveldi og sambandsríki komið og farið. Þetta hefur jafnvel gerst á tuttugustu öldinni. Þá sérstaklega í Evrópu þar sem að ríki hurfu og hafa ekki komið aftur. Það hefur ekki verið mikið um að ríki hverfi á Norðurlöndunum undanfarnar þrjár aldir. Enda hefur ríkjaskipunun verið mjög stöðug og fastmótuð hjá Norðurlöndum frá og með 19 öldinni. Síðan að efnahagshrunið á Íslandi varð árið 2008 hefur það verið ótti minn að íslenska lýðveldið mundi einfaldlega falla vegna þess að íslendingar vilja ekki breyta neinu, ekki taka rökum, og vilja þess þá síður ekki taka á þeirri spillingu sem ríkir á Íslandi og í íslensku þjóðfélagi. Íslendingar átta sig ekki á því almennt að þjóðfélag þarf ákveðna hluti til þess að getað virkað og unnið sem samfélag. Allir þessir hlutir sem þurfa að vera til staðar í samfélagi eru óðum að hverfa á Íslandi, og að öllum líkindum verða horfnir innan nokkura ára ef ekkert breytist. Hinsvegar er breyting ekki eitthvað sem mun gerast á Íslandi. Ekkert frekar en að það hefur ekki orðið nein breyting á Íslandi eftir hrun. Það er mikið talað um breytingu, en þessi breyting er ekki á borði og hefur aldrei verið það.

Hvernig fall hins íslenska lýðveldis verður háttað á eftir að koma í ljós. Það sem er hinsvegar ljóst að ástæða þess að íslenska lýðveldið mun falla og falla hart og illa verður vegna spillingar í stjórnkerfinu og í samfélaginu. Síðan spilar líka inn í þetta væntanlegt fall íslenska lýðveldisins hvernig atburðarrásin verður á Íslandi næstu mánuði. Hinsvegar eru þeir atburðir sem munu leiða til fall íslenska lýðveldisins farnir af stað, og fóru af stað í dag með yfirlýsingu Forseta Íslands. Þar sem hann ætlar sér að grípa völd sem honum eru ekki heimil samkvæmt stjórnarskrá Íslands að hafa. Aðgerðir sjálfstæðisflokksins og framsóknarflokksins gegn almenningi á Íslandi og gegn núverandi stjórnvöldum.

Það er þó einnig ljóst að áður en til fall hins íslenska lýðveldis kemur. Þá mun verða tímabil fasisma, þjóðernishyggju og einangrunarhyggju í gangi á Íslandi. Einnig sem að ég reikna með að skoðanakúgun hversskonar verði almennt viðurkennd sem almennur hlutur. Hversu lengi þetta tímabil mun vara er alls óljóst á þessari stundu. Hinsvegar þetta tímabil hafið, og hófst í mínum huga þann 1. Október, 2011 með ræðu Ólafs Ragnars Grímssonar. Þar sem markmiðin eru ljós og það hlutverk sem Ólafur ætlar sér líka. Hversu lengi tímabil fasisma og skoðanakúgun á Íslandi mun ríkja veltur á mörgum samverkandi þáttum sem ómögulegt er að segja til um á þessari stundu. Hinsvegar óttast ég að þetta tímabil muni vara í áratugi og valda ómældu efnahagslegu tjóni, og einnig ómældu tjóni á íslensku þjóðinni.

Hvað gerist eftir þetta tímabil verður erfitt að segja til um. Annaðhvort kjósa íslendingar áframhaldandi sjálfstæði með þeirri ábyrgð sem því fylgir, eða þá að íslendingar ganga inn í annað ríki og hætta að blekkja sjálfan sig um það að þeir geti rekið þjóðfélag á ábyrgan og sanngjarnan hátt. Mín spá er hinsvegar sú að íslendingar muni kjósa að ganga aftur inn í Danska konungsríkið þegar þar að kemur (Ég tel víst að Noregur muni ekki samþykkja inngöngu Íslands inn í Noreg af sögulegum ástæðum). Svo slæmt óbragð verða íslendingar með af fasisma og spillingu að ekkert annað mun koma til greina.

Hvað gerist hinsvegar þegar fram líða stundir á eftir að koma í ljós. Ég tel hinsvegar víst að ég hafi meira rétt fyrir mér en rangt hérna. Sjáum þó til. Það er alltaf von.

Íslendingar staðráðnir í að endurtaka söguna

Íslendingar eru ótrúlegir. Núna segja þeir í skoðanakönnunum að ekki eigi að fara í dómsmál við Geir Haarde, mannin sem ber höfuðábyrgð á því hvernig kreppan þróast á Íslandi í upphafi. Enda segir það sig sjálft að öðrvísi viðbörgð hefðu haft öðrvísi afleiðingar. Þetta vita íslendingar fullvel, en vilja ekki að neinn beri ábyrgð. Þar sem þá er hættan sú að þá þurfi þeir einnig að taka á sig.

Sú ábyrgð er auðvitað að kjósa gjörspillta fábjána á Alþingi íslendinga (mér er nokk sama í hvaða stjórnmálaflokki þetta fólk stendur, ef það hagar sér eins og fábjánar. Þá eru allar líkur á því að það sé fábjánar.) ár eftir ár. Síðan þegar efnahagshrunið kemur. Þá væla íslendingar eins og frek smábörn sem ekki fengu ís-inn sinn og velta því síðan fyrir sér hvernig best sé að kenna útlendingum um þeirra eigin skít og klúður.

Til að toppa vitleysuna. Þá er sjálfstæðisflokkurinn aftur orðinn vinsæll hjá íslendingum. Það breytir ekki neinu hjá hinum venjulega íslendinga að sjálfstæðisflokkurinn setur allt í gjaldþrot sem hann kemur nálægt. Gildir þá einu hvort að það eru fyrirtæki, sveitarfélög eða sjálft íslenska ríkið. Alltaf skal sjálfstæðisflokkurinn vera við völd. Alveg óháð því hversu oft hann er búinn að sanna það og sýna að þetta er í raun óstjórntækur stjórnmálaflokkur með öllu. Þá sérstaklega síðustu árin. Þar sem spillingin hefur fengið að blómstra og þrífast í friði fyrir eftirliti og rannsóknum lögreglunar.

Ef íslendingar fara ekki að breyta háttum sínum. Þá munu íslendingar tapa sjálfstæðinu á mjög skömmum tíma, og það hefur ekkert með ESB aðild Íslands að gera. Enda eru íslendingar vísir til þess að hafna ESB aðild í hroka sínum þegar þar að kemur. Annað eins og hefur nú gerst á Íslandi rétt fyrir kosningar.

Íslendingar hafa tíma til þess að breytast og sá tími er núna. Þessi tími til þess að breytast kemur ekki aftur næst 50 til 80 árin, eða þegar meirihluti af núverandi kynslóð íslendinga er farinn undir græna torfu í kirkjugörðum landsins.

Breytist íslendingar ekki. Þá mun sagan endurtaka sig, og ég er ansi hræddur um að þetta verði raunin þegar á reynir. Það sem íslendingar eru staðráðnir í að endurtaka söguna nokkrum sinnum og læra nákvæmlega ekkert af sögunni í leiðinni.

Ég ætla mér ekki að taka þátt í þessari vitleysu. Kemur ekki til greina af minni hálfu.

Íslenski draumurinn

Íslenski draumurinn er ekkert voðalega flókinn. Hann snýst um að eiga, og eiga síðan vera flott og síðan þarf fólk helst að eiga meira en það þarf. Hinum íslenska draumi er haldið að fólki af stjórnmálamönnum og samfélaginu. Þeir sem síðan ná ekki að uppfylla íslenska drauminn um eignir og flottheit lenda í útjaðri þjóðfélagsins. Þetta hefur síðan þróast á Íslandi þannig að þetta fólk er orðin falin þjóðfélagsstærð. Það er helst ekki fjallað um þennan þjóðfélagshóp í fréttum eða í íslenskri umræðu. Þegar það er fjallað um þetta fólk, þá er það oft gert á fordómafullan hátt eða með háðungi.

Þetta fólk sem ég er að tala um eru öryrkjar, ellilífeyrisþegar og fátækir. Einnig sem að útlendingar eru oft talir með þessum hópi, þó er það staðreynd að útlendingar á Íslandi eru sérstakur jaðarhópur sem er ekki blandað (mikið) saman við aðra jarðarhópar á Íslandi. Þó þurfa þessir hópar fólks að þola jafn mikla fordóma af hálfu íslendinga sem eiga eignir og uppfylla þjóðfélagskröfuna um íslenska drauminn. Síðan efnahagshrunið átti sér stað hafa íslendingar ekki verið neitt voðalega feimnir við að beina pirringi sínum í átt að þessum þjóðfélagshópum.

Því miður enda dökku hliðarnar á hinum íslenska draumi ekki þarna. Það er meira sem er í gangi er bara óþol og jafnvel hatur á fólki sem uppfyllir ekki efnislegar kröfur hins íslenska draums. Hinn svarti hluti íslenska draums er sú staðreynd að þessi draumur byggir, og hefur alltaf byggt á íslenskri þjóðernishyggju og engu öðru. Enda er þjóðernishyggja bakbein, faðir og móðir hins íslenska draums. Enda gæti ekki verið neinn íslenskur draumur án þeirrar þjóðernishyggju sem hinn íslenski draumur byggir á.

Þessi þjóðernishyggja byggir á hugmyndum um sjálfstæði, fullveldi og einangrun. Enda byggir hinn íslenski draumur á fullvalda íslenskri þjóð og sjálfstæðri. Hinsvegar fór þetta að þróast þannig fyrir mörgum árum síðan þannig að einangrun er eina lausn íslensku þjóðarinnar. Skera skal á öll samskipti við þjóðirnar í kringum Ísland. Þá til þess að bjarga íslensku þjóðinni frá vondum útlendingum, og tryggja sér-réttindahópum í íslensku þjóðfélagi það sem þeir eiga skilið. Gróða og glans mynd skal það vera fyrir þetta fólk. Þetta fólk, sem er moldríkt margt hvert og tilheyrir sérréttinda hópum íslensku þjóðfélagi hefur nú hafið baráttu gegn frekari tengslum íslendinga við þjóðir Evrópu í gegnum aðild Íslands að Evrópusambandinu. Til þess að tryggja þessu fólki að hagsmunir þess verði ekki fyrir skaða. Þá er fengið fólk úr hinum þjóðfélagshópunum til þess að reka áróðurinn fyrir einangrun Íslands og því að tryggja hagsmuni þessa fólks. Enda þrífst í einangrunni spilling sem tryggir þessum þjóðfélagshópi þann lúxus sem þau finnst þau eiga skilið.

Ég er hinsvegar hræddur um að íslendingar muni ekkert yfirgefa íslenska drauminn á næstunni. Þar sem margir íslendingar eru fastir í blekkingunni um íslenska drauminn og hafa verið í mörg ár nú þegar. Efnahagshrunið hefur engu breytt þar um, aðeins hægt á fólki að ná íslenska draumnum. Jafnvel þó svo að íslenski draumurinn hafi í raun breyst í martröð, sem fer hægt versnandi þessa dagana. Enda mun ættbálkafræðin á Íslandi tryggja framhaldslíf hins íslenska draums um ókomnaframtíð. Jafnvel þó svo að það þýði áframhaldandi vandræði fyrir meirihluta íslensku þjóðarinnar.

Ég tók hinsvegar þá ákvörðun um daginn að yfirgefa íslenska drauminn. Ég ætla mér hvorki að eiga bíl eða hús. Stefnan hjá mér verður bara að leigja húsnæði og nota almenningssamgöngur (strætó og lestir), síðan ætla ég mér bara að hjóla annað sem ég þarf að fara. Fyrst og fremst ætla ég mér þó að búa ekki á Íslandi. Enda er það stefnan hjá mér að búa í Danmörku, um leið og ég hef tekjunnar í það. Enda mat ég það sem svo að ég mundi ekki hafa neitt upp úr íslenska draumnum. Þó svo að ég mundi reyna að uppfylla hann eins og ætlast er til af manni af íslenska þjóðfélaginu.

Ég tel að mér muni vegna betur í Danmörku og Kaupmannarhöfn en á Íslandi, og þar muni ég hafa betra og áhugaverðara líf en á Íslandi. Þar sem líf mitt mundi snúast um að uppfylla tóma drauma íslenskar efnishyggju og græði ef að ég væri á Íslandi, þar væri ég einnig í jarðarhóp og yrði álitinn sérvitringur og jafnvel sakaður um að hata íslendinga (sem ég hef reyndar verið kallaður nú þegar).

Af þessum sökum kveð ég íslenska drauminn með engri eftirsjá eða söknuði. Það er kominn tími hjá mér að snúa mér að uppbyggilegri hlutum en íslenska draumnum.

Lögbrot Útlendingastofnunar á útlendingum sem sækja um landvistar og atvinnuleyfi á Íslandi

Á Íslandi er það Útlendingastofnun sem er mjög upptekin við að brjóta lög á útlendingum vegna þess að þeir vita fullvel að margir útlendingar hafa hvorki tíma eða peninga til þess að standa í flóknum lagamálum við Útlendingastofnun. Samkvæmt lögum um Útlendinga þá getur útlendingastofnun eingöngu synjað útlendingum um dvalarleyfi (utan EES/ESB auk Sviss) ef eitthvað af þessum skilyrðum hérna er ekki fullnægt.

[…]

9. gr. Hverjir þurfa dvalarleyfi.
Útlendingur, sem hyggst ráða sig í vinnu, fyrir endurgjald eða án þess, eða stunda sjálfstæða atvinnustarfsemi hér á landi, þarf, auk atvinnuleyfis þar sem það er áskilið í lögum, að hafa dvalarleyfi, nema dvöl sé heimil án dvalarleyfis skv. 2. mgr. 8. gr.
Útlendingur, sem hyggst dveljast hér lengur en honum er heimilt skv. 1. mgr. 8. gr., þarf að hafa dvalarleyfi.
10. gr. [Umsókn um dvalarleyfi.
[Með fyrirvara um ákvæði 45. og 46. gr. skal útlendingur sem sækir um dvalarleyfi í fyrsta skipti sækja um leyfið áður en hann kemur til landsins og er honum óheimilt að koma til landsins fyrr en umsóknin hefur verið samþykkt.]1) Frá þessu má víkja ef ríkar sanngirnisástæður mæla með því eða samkvæmt reglum sem [ráðherra]2) setur.
Útlendingastofnun tekur ákvörðun um dvalarleyfi. Umsækjandi skal undirrita umsóknina eigin hendi þar sem m.a. komi fram að hann samþykki að gangast undir læknisskoðun innan tveggja vikna frá komu til landsins í samræmi við gildandi lög og fyrirmæli heilbrigðisyfirvalda. Umsókninni skal fylgja ljósmynd af umsækjanda og skal hann undirrita eigin hendi umsóknina þar sem m.a. komi fram að hann samþykki að gangast undir læknisskoðun innan tveggja vikna frá komu til landsins í samræmi við gildandi lög og fyrirmæli heilbrigðisyfirvalda. Umsókn um dvalarleyfi skulu einnig fylgja öll þau gögn og vottorð sem Útlendingastofnun gerir kröfu um til staðfestingar á að umsækjandi uppfylli skilyrði sem lög og reglugerðir kveða á um, svo sem sakavottorð, heilbrigðisvottorð og staðfesting á framfærslu og sjúkratryggingu. [Ráðherra]2) er heimilt að setja í reglugerð nánari fyrirmæli um hvaða gögn og vottorð umsækjandi skuli leggja fram.]3)

11. gr. [Grunnskilyrði dvalarleyfis.
Heimilt er að veita útlendingi dvalarleyfi í samræmi við ákvæði 12. gr. – 12. gr. e eða 13. gr. samkvæmt umsókn uppfylli hann eftirtalin grunnskilyrði:
a. framfærsla hans, sjúkratrygging og húsnæði sé tryggt, samkvæmt nánari reglum sem [ráðherra]1) setur,
b. hann uppfylli skilyrði fyrir dvalarleyfi sem fram koma í lögum þessum og reglum skv. 1. mgr. 3. gr.,
c. hann samþykki að gangast undir læknisskoðun innan tveggja vikna frá komu til landsins í samræmi við gildandi lög og fyrirmæli heilbrigðisyfirvalda,
d. ekki liggi fyrir atvik sem valdið geta því að honum verði meinuð landganga hér á landi eða dvöl samkvæmt öðrum ákvæðum laganna.
Framfærsla útlendings skv. a-lið 1. mgr. telst trygg ef hann fær launatekjur eða greiðslur af sjálfstæðri atvinnustarfsemi sem nægja til framfærslu hans, hann fær tryggar reglulegar greiðslur sem nægja til framfærslu hans, hefur nægilegt eigið fé til framfærslu meðan á dvölinni stendur eða fær námslán eða námsstyrk sem nægir til framfærslu hans. Eigið fé, námslán eða námsstyrkur viðkomandi þarf að vera í gjaldmiðli sem skráður er hjá Seðlabanka Íslands. Framfærsla getur stuðst við fleiri en einn lið og telst þá trygg ef útlendingurinn sýnir fram á að samanlögð fjárráð hans nægi til framfærslunnar. [Greiðslur í formi félagslegrar aðstoðar ríkis eða sveitarfélags teljast ekki til tryggrar framfærslu samkvæmt þessu ákvæði.]2)
Þegar sérstaklega stendur á er heimilt að veita dvalarleyfi til útlendings sem til landsins kemur í lögmætum og sérstökum tilgangi að fullnægðum skilyrðum 1. og 2. mgr., þrátt fyrir að hann uppfylli ekki skilyrði fyrir dvalarleyfi skv. 12. gr. – 12. gr. e eða 13. gr. Slíkt dvalarleyfi skal eigi veitt til lengri tíma en eins árs í senn og getur ekki verið grundvöllur búsetuleyfis.]3)

[10. gr. a. Útgáfa dvalarleyfis.
Dvalarleyfi verður ekki gefið út fyrr en umsókn um dvalarleyfi hefur verið samþykkt, útlendingur er kominn til landsins, hefur gengist undir læknisskoðun samkvæmt vottorði heilbrigðisstofnunar og gengið frá skráningu heimilisfangs hér á landi. Útlendingastofnun gefur út skírteini til staðfestingar á veitingu dvalarleyfis. Skírteini er gefið út á nafn útlendingsins sem er handhafi dvalarleyfisins. Í því skyni að unnt sé að bera kennsl á rétthafa dvalarleyfis og staðreyna að handhafi þess sé sá sem hann kveðst vera skal tekin stafræn mynd af umsækjanda og prentuð á skírteinið. Í sama tilgangi er [ráðherra]1) heimilt að ákveða að dvalarleyfisskírteini skuli innihalda örflögu með þeim upplýsingum sem skráðar eru á kortið auk fingrafara handhafa. Í skírteininu skal m.a. koma fram nafn útlendings, ríkisfang hans, nafn atvinnurekanda þegar það á við og gildistími dvalarleyfisins.]2)
1)L. 162/2010, 172. gr. 2)L. 86/2008, 7. gr.
[…]

[12. gr. e. Dvalarleyfi vegna náms.
Heimilt er að veita útlendingi sem ætlar að stunda fullt nám hér á landi dvalarleyfi enda fullnægi hann þeim kröfum sem gerðar eru í viðkomandi námi um undirbúning, þar á meðal tungumálakunnáttu. Skilyrði fyrir veitingu dvalarleyfis samkvæmt ákvæði þessu eru m.a. eftirfarandi:
a. útlendingur fullnægir skilyrðum 1. og 2. mgr. 11. gr., og
b. stundar fullt nám hér á landi samkvæmt vottorði frá hlutaðeigandi skóla.
Fullt nám telst vera 100% samfellt nám á háskólastigi, iðnnám eða það nám annað sem gerir sambærilegar kröfur til undirbúningsmenntunar og nám á háskólastigi. Einstök námskeið teljast ekki til náms.
Heimilt er að veita erlendum skiptinemum dvalarleyfi samkvæmt ákvæði þessu komi þeir til landsins á vegum viðurkenndra skiptinemasamtaka.
Dvalarleyfi samkvæmt ákvæði þessu skal að jafnaði ekki veitt til lengri tíma en sex mánaða í senn. Heimilt er að endurnýja dvalarleyfi samkvæmt ákvæði þessu á námstíma ef útlendingur fullnægir áfram skilyrðum 1. og 2. mgr. og getur sýnt fram á viðunandi námsárangur. Námsárangur telst viðunandi hafi útlendingur lokið a.m.k. 75% af fullu námi. Við fyrstu endurnýjun dvalarleyfis telst námsárangur viðunandi hafi útlendingur lokið a.m.k. 50% af fullu námi.
Leyfi samkvæmt ákvæði þessu getur ekki verið grundvöllur búsetuleyfis.]1)
1)L. 86/2008, 10. gr.

[12. gr. f. Dvalarleyfi á grundvelli mannúðarsjónarmiða.
Heimilt er að veita útlendingi dvalarleyfi, þótt ekki sé fullnægt öllum skilyrðum 11. gr., ef rík mannúðarsjónarmið standa til þess eða vegna sérstakra tengsla hans við landið.
[Veita má dvalarleyfi á grundvelli mannúðarsjónarmiða ef útlendingur getur sýnt fram á ríka þörf á vernd, t.d. af heilbrigðisástæðum, eða vegna erfiðra félagslegra aðstæðna viðkomandi eða erfiðra almennra aðstæðna í heimaríki eða í landi sem honum yrði vísað til eða vegna annarra atvika sem ekki má með réttu gera honum að bera ábyrgð á. Sérstaklega skal taka tillit til þess ef um barn er að ræða og skal það sem barni er fyrir bestu haft að leiðarljósi við ákvörðun.
Ef sótt hefur verið um hæli skv. 46. gr. skal fyrst skorið úr því hvort skilyrði eru til þess að veita hæli áður en þessu ákvæði er beitt.
Heimilt er að veita útlendingi sem haft hefur dvalarleyfi skv. 12. gr. g í tvö ár hið minnsta dvalarleyfi samkvæmt þessari grein ef skilyrðum 1. mgr. er fullnægt og sérstakar ástæður mæla ekki gegn því.]1)
Dvalarleyfi samkvæmt ákvæði þessu skal eigi veitt til lengri tíma en eins árs. Heimilt er að endurnýja dvalarleyfi samkvæmt ákvæði þessu í allt að tvö ár í senn enda hafi forsendur fyrir veitingu leyfisins í upphafi ekki breyst.
Leyfi samkvæmt ákvæði þessu getur verið grundvöllur búsetuleyfis.]2)
1)L. 115/2010, 2. gr. 2)L. 86/2008, 10. gr.

[…]

14. gr. [Endurnýjun dvalarleyfis.
Endurnýja má dvalarleyfi útlendings að fenginni umsókn ef skilyrðum leyfisins er áfram fullnægt. Ef sérstaklega stendur á er þó heimilt að víkja frá skilyrði um trygga framfærslu skv. a-lið 1. mgr. 11. gr. hafi framfærsla verið ótrygg um skamma hríð vegna atvinnuleysis, slyss eða veikinda og ríkar sanngirnisástæður mæla með því.
Útlendingur sem óskar eftir endurnýjun dvalarleyfis skal sækja um hana eigi síðar en fjórum vikum áður en dvalarleyfi fellur úr gildi. Sé sótt um endurnýjun innan tilskilins frests er útlendingi heimilt að dveljast hér á landi þar til ákvörðun hefur verið tekin um umsókn hans. Að öðrum kosti skal útlendingur hverfa úr landi áður en leyfi hans rennur út.
Útlendingastofnun getur í undantekningartilvikum heimilað útlendingi áframhaldandi dvöl þar til ákvörðun hefur verið tekin um umsókn um endurnýjun leyfis sem borist hefur eftir þann frest sem um getur í 2. mgr. ef afsakanlegt er að umsókn hafi ekki verið skilað fyrr eða ríkar sanngirnisástæður mæla með því.
Útlendingastofnun tekur ákvörðun um að fella dvalarleyfi niður þegar leyfishafi hefur dvalist erlendis samfellt lengur en þrjá mánuði. Þegar lögheimili útlendings hefur verið skráð erlendis í þrjá mánuði fellur dvalarleyfið sjálfkrafa niður. Þótt dvalarleyfi falli niður kemur það ekki í veg fyrir að útlendingur geti sótt um endurnýjun samkvæmt ákvæði þessu ef það er gert innan upphaflegs gildistíma dvalarleyfisins og sanngirnisástæður mæla með því.]1)

15. gr. [Búsetuleyfi.
Heimilt er að veita útlendingi búsetuleyfi hafi hann dvalið hér á landi samfellt síðustu fjögur ár samkvæmt dvalarleyfi sem getur verið grundvöllur búsetuleyfis. Skilyrði fyrir veitingu búsetuleyfis eru m.a. eftirfarandi:
a. Útlendingur hefur sótt námskeið í íslensku fyrir útlendinga.
b. Ekki liggja fyrir ástæður sem valdið geta því að honum verði vísað úr landi, sbr. 1. mgr. 20. gr.
c. [Útlendingur sýnir fram á að framfærsla hans hafi verið trygg á dvalartíma hans og að hann hafi getað og geti framfleytt sér hérlendis með löglegum hætti. Útlendingastofnun er m.a. heimilt að afla skattframtala og gagna frá skattyfirvöldum því til staðfestingar. Greiðslur í formi félagslegrar aðstoðar ríkis eða sveitarfélags teljast ekki til tryggrar framfærslu samkvæmt þessu ákvæði. Heimilt er að víkja frá þessu skilyrði ef framfærsla hefur verið ótrygg um skamma hríð og ríkar sanngirnisástæður mæla með því.]1) [Ákvæði þessa liðar eiga ekki við hafi umsækjandi haft dvalarleyfi sem flóttamaður skv. 12. gr. j eða dvalarleyfi á grundvelli mannúðarsjónarmiða skv. 4. mgr. 12. gr. f.]2)
d. Útlendingur hefur haft dvalarleyfi á sama grundvelli síðustu fjögur ár áður en umsókn um búsetuleyfi er lögð fram og skilyrði þess leyfis eru enn uppfyllt.
e. Útlendingur eigi ekki ólokið máli í refsivörslukerfinu þar sem hann er grunaður eða sakaður um refsiverða háttsemi.
Búsetuleyfi felur í sér rétt til ótímabundinnar dvalar hér á landi.
Heimilt er að veita barni sem fæðist eftir að forsjárforeldri kemur til landsins búsetuleyfi enda hafi foreldrið búsetuleyfi hér á landi.
Útlendingastofnun tekur ákvörðun um búsetuleyfi. Útlendingur sem óskar eftir búsetuleyfi skal sækja um leyfið til Útlendingastofnunar eigi síðar en fjórum vikum áður en dvalarleyfi fellur úr gildi. Honum er heimilt að dveljast hér á landi þar til ákvörðun hefur verið tekin um umsókn hans, enda hafi umsóknin borist Útlendingastofnun innan tilskilins frests. Ákvæði 2. og 3. mgr. 14. gr. eiga við um umsóknir sem síðar berast.
Útlendingastofnun tekur ákvörðun um að fella búsetuleyfi niður þegar leyfishafi hefur dvalist erlendis samfellt lengur en 18 mánuði. Þegar lögheimili útlendings hefur verið skráð erlendis í 18 mánuði fellur búsetuleyfið sjálfkrafa niður. Að fenginni umsókn má heimila útlendingi lengri dvöl erlendis án þess að búsetuleyfið falli úr gildi.
Útlendingastofnun gefur út skírteini til staðfestingar á veitingu búsetuleyfis. Skírteini er gefið út á nafn útlendingsins sem er handhafi leyfisins. Ákvæði 10. gr. a eiga við um útgáfu skírteinis til staðfestingar á búsetuleyfi.
[Ráðherra]3) setur nánari reglur um búsetuleyfi, þar á meðal um lengri dvöl erlendis skv. 5. mgr. og um námskeið í íslensku fyrir útlendinga skv. 1. mgr. Þar skal kveðið á um lengd námskeiðs, lágmarkstímasókn og vottorð til staðfestingar á þátttöku. Einnig er heimilt að kveða þar á um undanþágu frá þátttöku í námskeiði fyrir útlendinga sem náð hafa viðhlítandi þekkingu í íslensku og um próf því til staðfestingar. Þá er í reglugerðinni heimilt að kveða á um gjald vegna þátttöku í námskeiði eða prófi.]4)
1)L. 114/2010, 3. gr. 2)L. 115/2010, 5. gr. 3)L. 162/2010, 172. gr. 4)L. 86/2008, 13. gr.

[…]

Lög um útlendinga

Þetta er beint uppúr lögunum um dvalarleyfi útlendinga á Íslandi. Af þessum lögum þá sé ég ekki betur en að Priyanka Thapa og Jussanam Dejah eigi að fá dvalar og atvinnuleyfi á Íslandi án frekari seinkunnar. Enda eru skilyrðin sem þarna eru talin upp fyrir dvalarleyfi uppfyllt í öllum tilvikum. Í tilfelli Priyanka Thapa þá eru félagslegar aðstæður í Nepal mjög erfiðar og fátæktin mjög mikil þar í landi. Auk þess sem að konur eru neyddar í hjónabönd við menn af ættingjum sínum í Nepal og fleiri löndum á þessu svæði. Jafnvel þó svo að Útlendingastofnun leggi ekki trúnað á slíkar upplýsingar og virðist í raun aldrei hafa gert það.

Ákvarðanir Útlendingastofnunar virðast ennfremur vera þess eðlis að eðlilegt er að krefjast rannsóknar á þeim langt aftur í tímann. Enda er óeðlilega háu hlutfalli útlendinga hafnað um landvistar og atvinnuleyfi á Íslandi. Jafnvel þó svo að viðkomandi manneskja uppfylli ölli skilyrðin fyrir slíkum leyfum. Þó svo að ekki öll málin komi í fréttirnar, þá kemur hluti þeirra fyrir dóm þar sem ákvörðun Útlendinastofnunar er oft dæmd ógild og snúið við af dómstólum.

Það er einnig augljóst að breyta þarf lögum um útlendinga á Íslandi. Enda eru þau mjög hörð og gefa í raun ekki kost á neinu öðru en að vera misnotuð af Útlendingastofnun sem túlka lögin alltaf sér í vil og eins þröngt og hún [Útlendingastofnun] kemst mögulega upp með. Þetta sést í þeim ákvörðun sem Útlendingastofnun hefur verið að taka undanfarin ár á Íslandi og þeim synjunum sem Útlendingastofnun hefur verið að láta útlendinga á Íslandi fá undanfarin ár.

Það er komið nóg af slíku. Enda er mín krafa sú að lögum um útlendinga verði breytt og þau gerð mannúðlegri og meira í átt við lögum um útlendinga annarstaðar en það sem þekkist í Danmörku og Noregi (sem íslensku lögin byggja á). Þar sem útlendingalög eru ósanngjörn í þessum löndum eins og á Íslandi.

Frétt um mál Priyanka Thapa

Brast í grát eftir synjunina (Vísir.is)

Facebook hópur.

Til stuðnings Priyönku (facebook.com)