Hérna er hæstvirtur rugludallur, Vigdís Hauksdóttir að tjá sig. Ég legg til að Vigdís Hauksdóttir flytji í næsta holræsi, hún á ekkert betra skilið fyrir þessa mannvonsku sína. Hún getur komið aftur í mannlegt samfélag þegar hún hefur þroska til þess.
Efnahagslegur sannleikur um íslensku krónuna
Hérna er smá efnahagslegur sannleikur um íslensku krónuna.
Þann 1-Október-1981 var gengi íslensku krónurnar þetta hérna á miðgengi. Hérna nota ég USD, DKK og GBP þar sem þeir eru til allt þetta tímabil sem ég skoða. Aðrir gjaldmiðlar í Evrópu hafa hætt og evran hefur verið tekin upp í staðin í flestum tilfellum.
1 USD = 7,775 ISK.
1 GBP = 14,139 ISK.
1 DKK = 1,0658 ISK.
Þann 1-Október-1986 var þetta gengi íslensku krónunnar.
1 USD = 40,43 ISK.
1 GBP = 58,4535 ISK.
1 DKK = 5,2798 ISK.
Þann 1-Október-1991 var þetta gengi íslensku krónunnar.
1 USD = 59,4 ISK.
1 GBP = 103,7985 ISK.
1 DKK = 9,2286 ISK.
Þann 1-Október-1996 var þetta gengi íslensku krónunnar.
1 USD = 67,12 ISK.
1 GBP = 105,07 ISK.
1 DKK = 11,475 ISK.
Þann 1-Október-2001 var þetta gengi íslensku krónunnar.
1 USD = 100,56 ISK.
1 GBP = 148,4 ISK.
1 DKK = 12,325 ISK.
Þann 2-Október-2006 var þetta gengi íslensku krónunnar (gengi var ekki skráð þann 1-Október-2006 vegna þess að það var sunnudagur svo að ég tek næsta virka dag á eftir hérna).
1 USD = 70,12 ISK.
1 GBP = 131,39 ISK.
1 DKK = 11,945 ISK.
Þann 3-Október-2011 var þetta gengi íslenskur krónunnar (1 og 2-Október-2011 voru laugardagur og sunnudagur þannig að ég notaði næsta virka dag á eftir hérna).
1 USD = 118,48 ISK.
1 GBP = 184,15 ISK.
1 DKK = 21,286 ISK.
Þann 1-Október-2013 var þetta gengi íslensku krónunnar.
1 USD = 120,39 ISK.
1 GBP = 195,48 ISK.
1 DKK = 21,867 ISK.
Eins og hérna má sjá þá hefur gengi íslensku krónunnar farið stöðugt versnandi með tímanum og verðgildi íslensku krónunnar minnkað á móti. Slæmt gengi íslensku krónunnar er ekki bara hluti af efnahagshruninu sem varð á Íslandi árið 2008. Þetta er hluti af miklu stærra vandamáli sem hefur verið til staðar á Íslandi mjög lengi og er ennþá í gangi. Þetta vandamál mun ennfremur aldrei hverfa á meðan íslendingar nota íslensku krónuna sem gjaldmiðil.
Þegar ég heyri íslenska stjórnmálamenn tala um að þeir vilji halda í íslensku krónuna sem framtíðargjaldmiðil íslensku þjóðarinnar. Þá ofbýður mér vitleysan og ruglið, enda veit ég að fullyrðingar þessara manna eru ekkert nema kjaftæði og hafa alltaf verið það.
Tölurnar eru fegnar af vefsíðu Seðlabanka Íslands.
Af fátækt öryrkja og ellilífeyrisþega á Íslandi
Það hefur runnið upp fyrir mér að á Íslandi er ekki ætlast til þess að öryrkjar lifi sjálfir í sínu eigin húsnæði, eða geri eitthvað sjálfir. Til þess eru örorkubætur einfaldlega of lágar á Íslandi. Hvort sem maður er búsettur erlendis eða á Íslandi (miðað við verðlag). Ég er búinn að fá nóg af þessu persónulega. Enda er ég hreinlega búin að gefast upp. Ég má ekki gera neitt útaf vananum án þess að fjármálin hjá mér fari í algerlega klessu og með tilheyrandi vandræðum.
Enda er það svo að örorkubætur og ellilífeyrir er alltaf miðaður við lægstu laun á vinnumarkaði sem hægt er að finna á hverjum tíma fyrir sig (lágmarkslaun eru ennfremur of lág laun til þess að lifa af á Íslandi ef útí það er farið). Síðan koma skerðingar ofan á það. Eins t.d vaxtatekjur sem skerða örorkubætur krónu á móti krónu á Íslandi. Þar er enginn afsláttur gefinn af skerðingunni á örokubótum hjá fólki. Enda er ekki ætlast til þess að öryrkjar spari sér smá pening til vara. Ég er þess fullviss að ef fólk gæti. Þá mundi það fara af örorkubótum helst í gær. Þetta er slík fátækrargildra og örorkubætur eru í raun þetta eru í raun ekki tekjur sem fólk getur lifað af með nokkru móti. Til þess að mæta þessum skorti á tekjum. Þá bregða margir á það ráð að taka yfirdráttarlán. Þetta leiðir oft á tíðum af sér skuldavanda til skemmri eða lengri tíma. Ég þekki þetta sjálfur. Enda álít ég svo á að ég sé kominn í skuldavanda, sem ég er reyndar að reyna leysa úr hægt og rólega þó svo að illa gangi þessa dagana hjá mér.
Ef að einhver dugur væri í ríkisstjórn Íslands. Þegar það kæmi að málefnum öryrkja og ellilífeyrisþega. Þá mundi ríkisstjórn Íslands færa örorkubætur og ellilífeyrisbætur nær því neysluviðmiði sem ríkisstjórnin hefur sjálf sett fyrir íslendinga. Það er líka hagsæld í því að borga öryrkjum og ellilífeyrisþegum mannsæmandi tekjur. Slíkt skilar sér líka aftur út í þjóðfélagið eins og önnur velferð í velferðarþjóðfélagi.