Ólöglegur Ögmundur (Innanríkisráðherra)

Ögmundur Jónasson, Innanríkisráðherra boðar viðskiptahöft á Íslandi. Eitthvað sem er ólöglegt samkvæmt EFTA+EES samningum Íslands. Einnig sem að slíkt er í andstöðu við WTO aðild Íslands. Spilabann eins og það sem Ögmundur Jónasson leggur til hefur verið dæmt ólöglegt af WTO.

Þetta gildir bæði um aðgang fólks fullorðins vefsíðum og spilasíðum af ýmsum toga.

Hvað varðar kaup á landi. Þá er slíkt bann eða takmörkun ekki heimilt samkvæmt EFTA+EES samningum. Ísland hefur ekki undanþágu frá þeirri meginreglu ESB/EES samningins að takmarka kaup útlendinga á fasteignum eða landaeignum sem eru á Íslandi. Nánar er hægt að lesa sér til um þessar varanlegu undanþágur sem hafa fengist frá þessum meginreglum ESB hérna fyrir neðan.

Bolig i Danmark
Purchasing property in another Member State (EU)

Hvað ef einangrunnarsinnar hefðu fengið sitt fram á Íslandi

Íslendingar spá lítið í því hvernig aðstæður væru á Íslandi ef að einangrunarsinnar eins og þá sem er að finna í Vinstri Grænum og Heimssýn hefðu fengið að ráða alþjóðlegum málefnum á Íslandi undanfarna áratugi.

Ef að andstæðingar ESB á Íslandi hefðu fengið að ráða síðustu áratugi. Þá væri Ísland ekki aðili að eftirtölum samtökum.

EFTA.
Evrópska Efnahagssvæðinu.
NATO.
Evrópuráðinu (Council of Europe)

Efnahagslega hliðin

Þegar Ísland gekk í EFTA þá var efnahagur íslendinga lélegur. Efnahagslífið var einhæft og framleiðnin var afskaplega lítil. Ennfremur var hagkerfið á Íslandi lokað eftir efnahagskreppu áratugana þar á undan. Við EFTA aðild þá opnaðist íslenskur efnahagur, það dró úr einhæfni og það dró úr lokun íslensks efnahagslífs. Þó voru menn eins og Ragnar Arnalds á móti EFTA aðild Íslands og töluðu um að ástandið á Íslandi mundi versna (tímarit, grein 1969) við EFTA aðild. Staðreyndin er hinsvegar sú að við EFTA aðild þá fór ástandið hægt batnandi á Íslandi.

Sama orðræða kom upp við aðild Íslands að Evrópska Efnahagssvæðinu. Þrátt fyrir augljósar efnahagslegar umbætur sem fylgdu aðild Íslands að EES þá var Ragnar Arnalds ennþá á móti (mbl.is, grein 2003). Þá hafði hann einnig menn eins og Steingrím J, sér til halds og traust í andstöðunni við EES samninginn.

Í dag er Ragnar Arnalds á móti hugsanlegri ESB aðild Íslands. Nema að núna hefur hann allan ný-frjálshyggjuhjörðin með Davíð Oddsson í forsæti til þess að vera á móti. Ásamt öfga fólkinu til hægri og vinstri á Íslandi. Þetta fólk er á móti ESB aðild Íslands þrátt fyrir augljósa efnahagslega kosti þess að vera aðili að ESB og taka evruna upp sem gjaldmiðil á Íslandi.

Þetta fólk er tilbúið til þess að fórna hagsmunum almennings á Íslandi vegna þess að það er á móti heiminum í kringum Ísland. Það er þó alveg ljóst að þó svo að þessu fólki takist að loka af heiminn í kringum Ísland. Hinsvegar er ljóst að heimurinn í kringum Ísland er ekki að fara neitt. Ef að íslendingar vilja lifa góðu og fjölskylduvænu lífi á Íslandi á næstu áratugum þá er eina rökrétta skrefið að ganga í ESB eftir að samningaviðræðum íslendinga og ESB líkur á næstu árum.

Kínamálin hafa gert mig að meiri Evrópussinna

Áhugi Kína á Íslandi hefur eingöngu orðið til þess að ég er orðin meiri Evrópusinni. Enda er augljóst að án aðildar Íslands að ESB geta íslensk stjórnvöld ekki staðið upp á móti Kína þegar fram líða stundir, sérstaklega ef kínverjar koma málum þannig fyrir að íslendingar verði háðir kínverjum um alþjóðlega aðstoð. Eins og virðist vera stefnan hjá þeim um þessar mundir.

Ég veit ekki ennþá hvað vakir fyrir Kína varðandi Ísland á þessari stundu. Hinsvegar er augljóst að Kína mundi ekki standa í því að eyða tíma og peningum (þó litlir séu í samhengi við kínverskt efnahagslíf) í íslendinga án þess að vera öryggir um að fá eitthvað útúr því, og alveg örugglega á kostnað íslendinga á endanum.

Texti uppfærður klukkan 22:50 þann 15 Júní 2010.

Hlægilegur fréttaflutningur Morgunblaðsins um ESB

Fréttflutningur Morgunblaðsins af Evrópusambandinu, Evrunni og Grikklandi er hlægilegur. Sérstaklega í ljósi þess að þessar fréttir eru ekkert annað en hreinræktaðir slúðurdálkar og fréttflutningur sem er í stíl við fréttaflutning breska götublaðsins Daily Express um málefni ESB og það sem þar á sér stað. Það er ennfremur óhugsandi að Grikkland yfirgefi evrusamstarfið, þar sem slíkt mundi jafngilda úrsögn úr ESB með öllu sem því fylgdi, og það er ekki á dagskránni. Hvorki hjá grísku þjóðinni, eða grískum stjórnmálamönnum.

Svona fréttflutningur Morgunblaðsins eins og sá sem hérna er upphafður er til skammar, en kemur hinsvegar ekkert á óvart miðað við þá menn sem eru þar ritstjórnar þessa dagana. Síðan eru það auðvitað þeir íslendingar sem taka undir þessa þvælu, enda hlakkar í þessu fólki sem vill sjá evruna og ESB hverfa á yfirborði jarðar vegna haturs þess á samvinnu þjóðanna á þessum grundvelli. Þetta fólk er einnig til skammar, enda tekur það málstað þeirra sem vilja deila og drottna yfir þjóðum heimsins með siðlausu valdi sínu. Þá lexíu hefur evrópa nú þegar lært í gegnum tvær styrjaldir. Íslendingar hafa ekki ennþá lært þessa lexíu, eingöngu vegna þess að sá maður sem deildi og drottnaði hérna á landi er núna ritstjóri Morgunblaðsins hérna á landi, og er með sína undirmenn sem verja hann með kjafti og klóm þegar eitthvað bjátar á.

Það sem mun gerast á næstunni er að stutt verður við Grikkland. Það er víst að ESB ríkin munu læra af þessu, og koma í veg fyrir að þetta endurtaki sig í framtíðinni. Evran mun ennþá vera gjaldmiðill ESB, og ný lönd munu taka upp evruna sem gjaldmiðil þegar fram líða stundir. Væntanlega mun Eistland taka upp evruna þann 1. Janúar 2011 ef allt gengur upp hjá þeim.

Fréttir af skuldamálum Grikklands.

Greece, Out of Ideas, Requests Global Aid
WSJ: Investors See More Euro Zone Pressure, Despite Greece Request
A fateful day for the eurozone (BBC blogg)
EU, IMF prepare Greek loan plan

Þau eru á móti heiminum

Eitt af því sem andstæðingar ESB halda gjarnan fram er að þeir séu á móti ESB, en með heiminum. Það er hinsvegar augljóst að þetta fólk hefur ekki tekið eftir því að ESB er hluti af heiminum, alveg eins og Ísland, Noregur, Færeyjar, Grænland og fleiri þjóðir á þessari Jörð okkar.

Formaður Ísafoldar tjáir sig á Facebook

Þegar andstæðingar ESB segjast vera á móti ESB, en með heiminum eins og sýnt er hérna að ofan, þá er í raun verið að blekkja fólk. Það er ennfremur ljóst að andstæðingar ESB eru að blekkja sjálfan sig með svona tali, enda alveg ljóst að Ísland og íslendingar geta ekki verið án viðskiptasambanda við heiminn, eða viðskipta við hann.

Það vantar einnig mikilvægan hlut í heimsmynd andstæðinga ESB. Það vantar að andstæðingar ESB útskýrir fyrir þjóðinni hvernig þeir vilja haga samskiptum Íslands við umheiminn í framtíðinni. Þar sem samskipti þjóða byggjast á gagnkvæmum samskiptum, viðskiptum og samningum, þá vantar alveg í málflutning andstæðinga ESB hvernig þau ætli sér að leysa þetta vandamál ef Ísland gengur ekki í ESB, og jafnvel útúr EES og EFTA eins og margir andstæðingar ESB vilja að auki. Ég spyr því. Hvernig ætla andstæðingar ESB að haga alþjóðlegum samskiptum Íslands ef íslendingar hafna aðild að ESB ? Svör óskast sem fyrst.

Það er einnig annað sem andstæðingar ESB segja ekki íslendingum, og það er að ESB er í raun ekkert nema sameiginlegur grundvöllur fyrir samskipti 27 aðildarþjóða í Evrópu um málefni sem skipta þau máli sameiginlega. Eins og að koma sameiginlega fram á alþjóðlegumvettvangi og tala einni röddu á þeim vettvangi. Jafnvel sem mótvægi við Bandaríkin og Kína á hinum alþjóðlega vettvangi. Það er alveg ljóst að ef hver þjóð í Evrópu væri að vinna að þessum málefnum í sínu horni, þá yrði lítið úr verki og ekkert myndi ávinnast. Íslendingar taka núna 2/3 hluta þátt í samstarfi ESB ríkjanna. Þá í gegnum hinn innri markað ESB, en EES samningurinn er byggður á úreldri stoð ESB sem kallaðist „first pillar“ ESB, sem hefur í dag verið skipt út fyrir „Exclusive competence, Shared competence, Supporting competence„, þarna er ákvarðað hvar ESB fer með algert vald yfir málaflokknum og hvar ESB fer með hlutavald með aðildarþjóðum ESB, síðasti liðurinn er ekkert annað en stuðningur ESB við aðildarríkin við ákveðna málaflokka. Það þýðir að ESB getur eingöngu komið að þessum málaflokkum sem stuðningsaðili, en getur ekki tekið neinar ákvarðanir í þessum málaflokkum án samþykkis aðildarríkja ESB.

Það er alveg ljóst að fólk sem vill einangra heila þjóð frá heiminum kemur í veg fyrir að sú þjóð geti þroskast á eðililegan hátt. Það er einnig verið að svipta fólki réttinum til betra lífs. Enda er alveg ljóst að íslendingar geta ekki bætt lífsskilyrðin á Íslandi ef við ætlum að gera það með verðbólgukrónuna, háa vexti og lág laun. Þessu hafa íslendingar þó vanist, og virðast varla trúa því að aðild Íslands að ESB geti fært þeim betra líf og betri lífsgæði, enda hafa valdhafar síðustu ár komið með innantóm loforð í þeim efnum. Það er ennfremur alveg ljóst að betri lífsgæði eru ekki gefin, heldur verða íslendingar að vinna fyrir þeim. Jafnvel sem aðildarþjóð að ESB. Það er því kominn tími til þess að íslendingar og Ísland verði hluti af heiminum og gangi í ESB þegar aðildarsamningur liggur fyrir í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Skelfileg skilaboð InDefence til heimsins

InDefence menn tala núna um skýr skilaboð. Þetta væri allt í lagi, ef skilaboðin væru ekki þau að íslendingar vildu ekki borga. Allt krafs í bakkan um annað er einfaldlega merkingalaust blaður útí loftið. Íslendingar eru nefnilega komnir í þá stöðu að það sem þeir segja skiptir litlu málið. Það sem íslendingar framkvæma skiptir orðið meira máli en það sem íslendingar segja. Enda er vantraustið orðið slíkt í garð íslendinga þessa síðustu mánuði, enda vel skiljanlegt. Þar sem það stefnir í að íslendingar ætli sér að hlaupa frá skuldbindingum sínum, eftir efnahagsbóluáratugarins í Evrópu, og þó víðar væri leitað.

Hvað ætla InDefence menn að segja ef skilaboðin verða sú að íslendingar borga ekki, og landið verður einfaldlega sett í efnahagslega sóttkví í kjölfarið.

Frétt Vísir.is um þetta bull InDefence manna.

Þjóðaratkvæðagreiðsla sendir skýr skilaboð

Ímynd íslendinga erlendis

Miðað við þá umfjöllun erlendis um Icesave málið og skoðanir almennings á Íslandi varðandi það mál. Þá er orðið augljóst að ímynd íslensku þjóðarinnar hefur beðið mikla hnekki á síðustu dögum. Sérstaklega í ljósi þess að fréttir af þessu máli hafa verið á flestum stórum alþjóðlegum fjölmiðlum, þar má nefna BBC World News, og hugsanlega CNN og fleiri fjölmiðlum.

Fastlega má reikna með því að íslendingar sem reyna að stunda viðskipti erlendis í framtíðinni muni mæta miklum erfiðleikum með slíkt. Þar sem íslendingum verður einfaldlega ekki treyst svo auðveldlega. Þar sem þjóðin er búin að fá sig stimpil fólk sem er ekki tilbúið, eða hefur áhuga á því að standa við skuldbindingar sínar eftir að það hefur stofnað til þeirra.

Í umræðunni um Icesave er vert að benda á þá staðreynd að síðasta greiðsla fyrir Icesave á að vera árið 2024. Það er eftir 14 ár, og afborganir af þessu láni yfir svo mikin tíma munu ekki hafa mikil áhrif á fjárhag ríkisins á hverju ári fyrir sig. Fullyrðingar þess efnis að verið sé að dæma íslendinga til ævarandi fátæktar eru því ekkert nema tóm þvæla þeirra sem halda slíku fram. Síðan er það auðvitað staðreyndin að fyrsta afborgunin er ekki fyrr en eftir 7 ár, eða árið 2017. Það er augljóst að andstæðingar Icesave hafa blásið málið útúr öllu veldi miðað við raunveruleikann. Stjórnarandstaðan hefur einnig reynt að nota Icesave málið til þess að fella ríkisstjórnina, og með því að fella ríkisstjórnina gert tilraun til þess að tryggja sjálfstæðisflokknum og framsóknarflokknum aftur völd á Íslandi. Undir þetta tekur almenningur samkvæmt skoðanakönnunum, og hefur í reynd mestan áhuga á því að gera áhrif og afleiðingar byltingarinnar í Janúar 2009 að engu hérna á Íslandi.

Erlendar fréttir af Icesave undirskriftarsöfnunni.

Iceland petition against pay-out over Icesave collapse

Talsmenn gamla Íslands eru á móti aðild íslendinga að ESB

Á Íslandi eru margir sem eru á móti ESB þessa dagana. Andstaðan byggir ekki á neinni rökfastri skoðun, heldur er hérna eingöngu um að ræða andstöðu sem á uppruna sinni í hefndinni, þar sem margir íslendingar telja sig eiga harma að hefna hjá nágrannaþjóðum okkar, og ESB. Sökin sem þetta fólk telur sig við eiga við nágrannaþjóðinar og ESB eru nú ekki merkilegar, reyndar eru þetta ómerkilegustu sakir sem hægt er að finna á byggðu bóli. Þessi sök er sú að hvorki nágrannaþjóðinar eða ESB komu okkur til hjálpar þegar íslendingar klúðruðu sínum málum svo rækilega að annað eins hefur ekki sést í Evrópu, í rúmlega 100 ár og líklega þarf að fara lengra aftur til þess að finna álíka mikið klúður og hrun og það sem varð árið 2008 á Íslandi.

Vegna þess að íslendingar eru heimtufrekir bjánar margir hverjir. Þá varð það fljótlega krafan í íslenska þjóðfélaginu að útlendingar skyldu hjálpa okkur. Þessa hjálp skyldi veita án nokkura skilyrða eða annara krafna. Það sem þó mestu skipti, þessi hjálp skyldi koma strax og beðið var um hana. Þessi hjálp skyldi ennfremur vera óháð ábyrgð íslendinga á sínum eigin málum, enda telja margir íslendingar alger fásinna að þeir og aðrir íslendinar skuli bera ábyrgð á þessu hruni. Í hugum margra er slíkt bara fásinna sem ber ekki einu sinni að nefna á nafn. Verstir í þeim hópi er fólkið sem sat að völdum í undanfaranum að þessu hruni, en undanfarin eru árabilið 2002 til ársins 2008 þegar grunnurinn að hruninu var lagður af þingmönnum, ráðherrum og bankastjórum á Íslandi. Allt saman var þetta gert með samþykki Íslensku þjóðarinnar, sem var stolt af sínum mönnum. Efasemdarmenn voru kveðnir í kútinn svo eftir var tekið í Evrópu.

Eftir það var ekki snúið til baka. Atburðarrásin var farin af stað og ekkert stoppaði hana, enda vildi enginn stoppa þessa atburðarrás, og til hvers. Það var allt að hafa í þessu umhverfi, peninga, dýra bíla, sterka krónu. Síðast en ekki síst, íslendinga að kaupa erlend fyrirtæki útum allar koppagrundir. Það gleymdist bara eitt í þessari íslensku paradís. Þessi paradís var öll fengin að láni, og það var stutt í borgunardaginn. Til þess að lengja í þeirri ól sem íslendingar voru komnir í var gripið til gamals ráð hjá peningaóreiðumönnum. Tekið var annað lán til þess að borga upp eldra lán. Þetta var aðferð sem átti ekki að klikka, en þessi aðferð klikkaði engu að síðu, og hún klikkaði illa, mjög illa.

Þegar íslensku bankanir hrundu í kjölfarið á gjaldþroti Lehman Brothers bankans í Bandaríkjunum. Þá námu samtals skuldir íslensku bankanna rúmlega 12 faldri íslenski landsframleiðslu árið 2008. Þetta er mjög stór tala, enda var landsframleiðsla íslendinga árið 2008 rúmlega 1400 milljarðar króna. Skuldir íslensku bankana á þessum tíma (1400 x 12) námu rúmlega 16.800 milljörðum króna (ég reikna með að þetta sé svona sirka rétt hjá mér). Langmest af þessum skuldum hefur verið afskrifað af erlendum kröfuhöfum, enda hefur komið fram að erlendir kröfuhafar töpuðu rúmlega 9000 milljörðum króna á einum íslenskum banka. Það er því ekki nema von að allt sé í klessu á Íslandi ári eftir hrunið.

Það kemur því ekki á óvart að enginn hafi viljað koma nálægt því að aðstoða íslendinga án yfirþjóðlegar aðstoðar, sem í þessu tilfelli er IMF. Það sem meira er, frekjan og yfirgangurinn í íslendingum var ekki til þess fallin að bæta málstað okkar erlendis, miðað við það sem undan var gengið.

Einangrunarhyggja skýtur upp kollinum á Íslandi

Í kjölfarið á kreppunni sem skall á íslendingum árið 2008 hefur borið meira á einangrunarhyggju, og það er meira um útlendingahatur á Íslandi í kjölfarið á efnahagshruninu á Íslandi. Á þessu og mörgum þáttum grundvallast mikið af andstöðunni við ESB á Íslandi. Það verður seint sagt að einangrunarhyggja og útlendingahatur sé til fyrirmyndar á Íslandi. Enda er slíkt eingöngu fært til þess að dæma íslendinga til efnahagslegrar stöðnunar og fátæktar. Slíkt yrði afturför um rúmlega 30 til 40 ár á Íslandi í efnahagslegu tilliti. Það yrði einnig víst að íslendingar mundu dragast aftur úr nágrannaþjóðunum hægt og örugglega. Bæði efnahagslega og í tæknilegri þróun miðað við nágrannaþjóðinar.

Andstaðan við ESB á Íslandi

Í kringum árið 1992 var Davíð Oddsson áhugasamur um að Ísland mundi ganga í ESB. Þessi skoðun varði hinsvegar ekki hjá Davíð og fylgismönnum hans, og í upphafi ársins 1994 var Davíð orðinn harður andstæðingur ESB. Það sem er einnig merkilegt við þessu umskipti er sú staðreynd að Davíð og frjálshyggju klíkan sem hann tilheyrði á þessum tíma tók upp harða frjálshyggju (Neoconservatism) og einnig upp harðan Tacherisma. Í þessu farteski kom einnig Laissez-faire stefna íslenskra stjórnvalda á þessum tíma. Það þarf ekki að segja sér það tvisvar, fjandinn varð laus á Íslandi.

Íslendingar gengu í EES (upplýsingar eru einnig hérna) þann 1. Janúar árið 1994. Aðild Íslands að EES var orðin lífsnauðsynleg árið 1989, enda hafði ríkt stöðnun í íslensku efnahagslífi á þessum tíma, og fólksflótti var talsverður vegna þeirrar stöðnunar sem ríkti á þeim á tíma. Efnahagslega þá var aðild Íslands að EES nauðsynlegt skref til þess að koma efnahag landsins úr þeirri kyrrstöðu sem þá hafði ríkt. Á meðan íslendingar gerðu til tilbúna til þess að ganga í EES, voru hin norðulöndin að gera sig tilbúin til þess að ganga í ESB. Eftir að hafa gengið í EES árið á undan. Þetta gekk að mestu leiti eftir hjá hinum norðulöndunum, tvö þeirra gengu í ESB, eitt þeirra kaus að standa fyrir utan ESB ásamt íslendingum. Sem höfðu þó ekki einu sinni fyrir því að sækja um aðild Íslands á þessum tíma.

Á grundvelli EES varð til andstaða við ESB, þó svo að í raunveruleikanum er EES ekkert nema ein stoð ESB (nánar hérna). Í raun má segja að Ísland sé komið 80% inn í ESB nú þegar. Gallin við EES samninginn er sú staðreynd að innan ESB eru íslendingar valdalausir og hafa ekkert um stefnur og ákvarðanir ESB. Þetta eru ákvarðanir og stefnur sem hafa mikil áhrif á efnahag og efnahagsþróun á Íslandi, sérstaklega til lengri tíma. Án aðildar Íslands að ESB, þá hafa íslendingar afskaplega lítið að segja um stefnur ESB og ákvarðanir, slíkt er auðvitað óásættanlegt miðað við þá hagsmuni sem íslendingar þurfa að passa uppá í alþjóðsamskiptum og alþjóðaviðskiptum.

Af þeim sem eru á móti ESB á Íslandi

Það þarf ekki að hafa mörg orð um þá sem eru á móti aðild Íslands að ESB. Ástæður þessar andstöðu við aðild Íslands að ESB verða augljósar þegar grein mín er lesin, ásamt því að aðstæður og hagsmunir þeirra sem eru á móti ESB eru skoðaðir í samhengi við þá atburði sem hafa dunið á íslensku þjóðinni síðastliðið ár.

Það er þótt sjónarhorn sem ekki hefur komið mikið í umræðunni á Íslandi. Það er umræðan um völd þeirra sem eru á móti ESB. Allir vita að völd eru gífurlega verðmæt. Við inngöngu í ESB þá mundu ráðherrar ekki tapa neinum völdum, það sem hinsvegar mundi gerast er að íslenska ríkið og ráðherrar og þingmenn yrðu að sætta sig við yfirþjóðlegt eftirlit sem yrði óháð hagsmunum stjórnmálaflokkana á Íslandi, og hagsmunum þeirra. Slíkt fer afskaplega illa í þá aðila sem hafa verið hvað valdagráðugastir á Íslandi síðustu ár. Þar sem aðild Íslands að ESB mundi að einhverju leiti koma í veg fyrir glórulausa stjórnun þeirra. Það sem mundi einnig gerast að ákveðnar rekstarkröfur yrðu settar á ríksstjórn Íslands um að stjórna ríkisfjármálum í samræmi við samþykktir ESB um fjárlagahalla aðildarríkja, sem og viðskiptahalla. Það er einnig augljóst að mat á efnahag Íslands yrði hjá óháðri stofnun innan ESB sem heitir Eurostat, og því væri ekki hægt að blekkja almenning, eða leggja niður þannig stofnun ef hún birtir ekki þær tölur sem ráðamenn á Íslandi vilja heyra (Davíð lagði niður Þjóðhagsstofnun vegna þess að hún kom ekki með tölur sem voru Davíð þóknanlegar).

Efnahagsleg framtíð Íslands er í ESB

Það kom fram hjá fréttavefnum Pressunni að íslendingar vilja búa í þjóðfélagi sem er hvað líkast hinu norræna velferðarkerfi. Það sem íslendingum tekst ekki að skilja er sú staðreynd að flest norrænu ríkin eru nú þegar í ESB, og taka því þátt í evrópusamstarfinu sem stundað er í ESB af fullum krafti. Það er einnig augljóst, með hliðsjón af þessum staðreyndum að þessum norrænu þjóðum hefur tekist að tryggja efnahag sinn með aðild að ESB. Aðeins ein norræn þjóð er með evru sem gjaldmiðil, en það er Finnland. Líklegt er þó að Danmörk muni taka upp evru eftir nokkur ár, þetta veltur þó allt saman á niðurstöðu kosninga um þetta mál í Danmörku sem verður haldin á næsta ári, eða árið 2011.

Það er alveg ljóst að ef íslendingar ganga ekki í ESB. Þá munu afleiðinganar af slíkri ákvörðun þýða áframhald á sama ástandi og ríkir núna á Íslandi þessa dagana. Þó er líklegt að ástandið yrði ekki alveg jafn slæmt og það er núna í dag, en líklegt er að á Íslandi yrði varanlegur efnahagslegur vandi, ásamt stöðnun í efnahagnum. Enda er líklegt að erlendir fjárfestar munu ekki vilja koma til Íslands vegna aðildarleysis íslendinga að ESB. Enda er óvíst hversu margir fjárfestar munu vilja fjárfesta á Íslandi í því óstöðuga krónu umhverfi sem ríkir á Íslandi í dag, og hefur ríkt á síðustu árum (krónan hefur fallið um nærri því 90% á einu ári, eftir því sem ég kemst næst). Einnig sem að óstöðugt vaxtaumhverfi og verðbólgu umhverfi er ólíklegt til þess að laða að fjárfesta og fjárfestingar á Íslandi.

Ég læt þetta duga að sinni.

[Uppfært þann 31. Október 2009. Klukkan 20:15. Bætt við upplýsingum, stafsetningavillur lagaðar.]

Sjálfhverfa íslendinga

Sjálfhverfa Íslendinga er alveg rosaleg. Í nýlegri innsendri grein er verið að velta því fyrir sér hvort að Norðmenn séu vinir í raun, þar sem þeir vilja ekki lána okkur pening til þess að koma hlutunum af stað eftir bankahrunið og efnahagshrunið.

Staðreyndin er að Norðmenn eru vinir í raun, en jafnvel vinir lána ekki fólki nema að vera viss um að fá það til baka það sem var lánið. Staðan með íslendinga er mjög einföld, það er afskaplega óvíst að þau lán sem veitt eru fáist nokkurntíman endurgreidd. Sérstaklega í ljósi þess að íslendingar eru að þrjóskast við að endurgreiða Icesave lánin sem voru tekin vegna hruns Landsbankans. Það er nóg til þess að viðvörunarbjöllur hringi hjá vinum okkur á Norðurlöndum.

Færeyingar og Pólverjar voru búnir að lofa láni áður en Icesave lánamálið kom upp. Þeir stóðu auðvitað við loforð, eins og þeir heiðursmenn sem þeir eru.

Greinin á Silfur Egils á Eyjan.is

Norðmenn og neyðaraðstoðin

Tollabandalag í Austur Afríku

Í austur Afríku er til staðar tollabandalag, sem hefur þann tilgang að bæta líf aðildarríkjanna með því að auka viðskipti á milli þeirra. Í frétt BBC News um málið er sagt frá því að þetta sé skref í að pólitísku sambandi afríkuríkjanna sem þarna eru. Það er ekki ólíklegt að þetta samband muni svipa til ESB þegar fram í sækir. Það er einnig vert að benda á það að í frétt BBC News er einnig nefnt að aðildarríki þessa tollabandalags austur Afríkuríkjanna eru með áætlanir um að koma sér upp sameiginlegum gjaldmiðli.

Frétt BBC News.

East Africa customs union boosted