Nýja móðursýkin á Íslandi er barnsrán

Á Íslandi hefur verið viðvarandi móðursýki síðan árið 2008. Þegar eitt barna tilkynni um að reynt hefði verið að ræna sér. Lögreglan komst þá að því að ekkert [Frétt um málið frá árinu 2008 er að finna hérna] væri til í málflutningi umræddar stelpu og hún hefði skáldað allt saman upp. Afhverju þessi stelpa gerði það veit ég ekki.

Síðan þá hefur staða þessa máls versnað mikið. Árið 2010 sem dæmi hefur verið talað um allt að 20 mál. Þó er ég viss um að þau séu örugglega fleiri. Árið 2011 sem dæmi voru hið minnsta 34 tilfelli í umfjöllun fjölmiðla. Árið 2012 eru þessi mál komin niður í 8 hjá fjölmiðlum og árið 2013 er fjöldi þessara mála kominn í 10 talsins, í upphafi ársins 2014 eru nú þegar komnar fram 3 til 4 svona tilkynningar. Það er bara einn galli á þessu öllu saman. Fyrir utan tvö skráð tilfelli þar sem lögreglan fann viðkomandi einstaklinga, og það voru síðan þrjú til fimm atvik sem áttu uppruna sinn í misskilningi eða vegna þess að afar og ömmur þekktu ekki barna-börn sín. Þá hefur ekkert af þessum málið verið sannað, engir menn fundist, engir bílar fundist. Í reynd eftir því sem ég kemst næst þá hefur lögreglan ekki fundið neitt þrátt fyrir ítrekaða leit sína af þessum afbrotamönnum sem reyna að tæla börn upp í bíla með sælgæti.

Staðreyndin er nefnilega sú að slíkt tilfelli eru í raun afskaplega sjaldgæf (það eru meiri líkur á því að verða fyrir bíl heldur en verða rænt). Það er mun algengara að ættingjar og fólk sem þekkir til barna ræni þeim heldur en einhver ókunnugur maður á götunni. Það er einnig efnisleg staðreynd að börn ljúga. Afhverju börn ljúga veit ég ekki en þau gera það nú samt. Hinsvegar virðist enginn þora að spurja hin íslensku ofvernduðu börn hvort að þau séu að ljúga. Heldur er þeim trúað skilyrðislaust og án þess að véfengja þeirra málflutning. Jafnvel þegar ekkert finnst eftir leit lögreglu af meintum afbrotamönnum og bílum þeirra. Afsakanir foreldra um hegðun bara sinna og jafnvel stundum fólks úti á götu um þessu mál eru oft þannig að börnin sjái ekki bílinn eða geti ekki gefið nógu góða lýsingu á umræddum mönnum. Staðreyndin er hinsvegar sú að þegar þessi mál hafa raunverulega komið upp þá hefur umrædd lýsing frá börnum dugað til þess að finna viðkomandi einstaklinga á mjög fljótlega hátt. Bílar viðkomandi hafa þá einnig fundist eftir skamma leit lögreglunnar.

Síðan árið 2009 hafa komið fram að lágmarki 57 tilkynningar um þessi mál. Í engum þessara tilfella hafa umræddir menn og bílar þeirra fundist. Enda eru góðar líkur á því að um sé að ræða lygar barna sem setja þetta fram. Ekki veit ég afhverju börnin eru að ljúga þessu. Það er foreldranna að komast að því af hverju börnin eru að búa svona sögur til. Síðan vona ég að þessum tilkynningar fari að hætta. Ég veit þó fyrir víst að þessar tilkynningar munu hætta í Maí, þegar kennslu í grunnskóla líkur á Íslandi, verst að þær munu aftur byrja í Ágúst þegar grunnskólarnir hefja aftur starfsemi sína eftir sumarfrí. Enda fylgja þessar tilkynningar alveg því tímabili sem grunnskólar á Íslandi byrja og þangað til að þeim líkur á vorin. Á sumrin koma ekki fram neinar svona tilkynningar frá foreldrum til lögreglunnar.

Nánari fréttir um þetta málefni

Child Abductions By Strangers Very Rare (Discovery News)

Leggjum niður byggð í Vestmanneyjum

Ég legg til að byggð í Vestmannaeyjum verði lögð niður og eyjan gerð að friðlýstum þjóðgarði. Enda eru Vestmannaeyjar ekkert annað en topp bjarg á virku eldfjalli og sem gæti hvenær sem er farið að gjósa með gríðarlegu mannfalli og öðru tjóni. Enda er ekki víst að í næsta eldgosi sem mun eiga sér stað í Vestmannaeyjum takist að bjarga fólkinu sem þar býr. Byggð er einnig gífurlega óhagkvæm í Vestmannaeyjum vegna erfiðara samgangna, slæms veðurfars, öldugangs og hafnaraðstöðu. Það er því hagkvæmt þjóðhagslega að leggja niður byggð í Vestmannaeyjum nú þegar. Þannig er hægt að spara ríkinu milljarða króna á ári. Þjóðhátíðina er hægt að flytja á Hellu eða annan hentugan bæ á Suðurlandinu, einnig sem nóg pláss er að finna fyrir norðan fyrir svona drykkju-hátíð eins og Þjóðhátíð í eyjum raunverulega er. Leggjum niður byggð í Vestmannaeyjum og breytum eyjunni í þjóðgarð. Það mun spara íslendingum milljarða króna í framtíðinni.

Íslendingar vilja kjaraskerðingu og verri lífsgæði

Íslendingar sanna það enn og aftur að þeir hafa ekki vit á efnahagsmálum. Íslendingum býðst að gerast aðildar að Evrópusambandinu og taka upp evruna sem gjaldmiðil eftir nokkura ára undirbúning. Slíkt mundi þurrka út áhættuna á gengisfalli og skertum lífsgæðum af þeim sökum. Þessu eru íslendingar algerlega á móti eins og kemur fram í frétt Rúv núna í kvöld. Vilja frekar skertan kaupmátt, óstöðuga íslenska krónu með tilheyrandi áhættu á gengisfalli og öðrum tengdum vandamálum. Þetta er hinsvegar það sem íslendingar kjósa sér og þýðir lítið að kvarta undan stöðu mála á meðan íslendingar vilja ekki breyta neinu.

Fréttir Rúv

Rúmlega helmingur andvígur aðild að ESB (Ruv.is)
Vilja greiða atkvæði um framhald viðræðna (Ruv.is)

Loftkastalar evrópuandstæðinga

Á Íslandi er stór hópur sem berst gegn Evrópusambands aðild Íslands, þessir hópar hafa það sameiginlegt að vera sérhagsmunahópar, vera í einokunarstöðu og stýðir af fólki sem er mjög þröngsýnt og með alvarlegan skort á framtíðarsýn. Eina framtíðarsýnin sem evrópuandstæðingar á Íslandi hafa er fátækt, verðbólga og lægri kaupmáttur íslendinga. Ásamt óstöðugleika í hagkerfi Íslands með tilheyrandi vandamálum, samdrætti og krepputímabilum. Þetta er stórt atriði sem evrópuandstæðingar einfaldlega horfa fram hjá í umræðunni, láta sem það skipti ekki máli og halda síðan áfram að tala illa um evruna og Evrópusambandið. Á meðan hæla þeir íslensku krónunni fyrir að hafa „bjargað“ íslenskum efnahag á krepputímum og hag íslensku þjóðarinnar, á meðan staðreyndin er sú að íslenska krónan hefur aldrei þjónað íslendingum jafn illa og núna í dag.

Loftkastalar um að íslenska krónan hafi bjargað íslendingum eru nákvæmlega það og ekkert annað. Staðreyndin er sú að íslenska krónan bjargði ekki íslendingum og hefur aldrei gert það, þessi örgjaldmiðill íslendinga ber ábyrgð á lágum launum, skertum kaupmætti íslendinga. Árið 2008 voru laun íslendinga lækkuð um meira en 50% í upphafi kreppunar, reyndar var á tímabilið ástandið þannig að íslendingar voru fátækasta þjóð í allri Evrópu þó víðar væri leitað vegna íslensku krónunnar. Það hefur með gjaldeyrishöftum og öðrum aðgerðum tekst að draga úr þessum mun og er íslenska krónan þessa dagana á genginu 20 til 23 kr gagnvart dönsku krónunni (sem ég miða alltaf við þar sem ég er búsettur í Danmörku).

Daumsýn evrópuandstæðinga er nákvæmlega það sem hún er, draumsýn sem byggir ekki á neinu nema hugmyndafræði einangrunar og draumsýn um að Ísland geti staðið eitt fyrir utan hnattræn viðskipti og stefnur. Staðreyndin er sú að engar þjóðir geta leyft sér að standa fyrir utan viðskiptabandalög, enda hentar slíkt ekki neinum þjóðum og er gegn hagsmunum þeirra. Enda er það staðreynd að heimurinn hefur verið að skipta sér upp í svæðisbundin viðskiptabandalög sem stunda viðskipti sín á milli. Hérna er ágætt yfirlit yfir þau viðskiptabandalög sem eru nú þegar til staðar í heiminum.

Það er því til marks um ótrúlega skammsýni og þröngsýni að fara fram á viðræðuslit eins og Heimssýn vill núna að stjórnvöld geri. Það er einnig til marks um þröngsýni og skammsýni að báðir stjórnarflokkanir skuli vera á móti Evrópusambands aðild Íslands. Þetta ætti reyndar ekki að koma á óvart, yfirstéttin á Íslandi hefur alltaf verið bæði hrokafull, þröngsýn og heimsk svo öldum skiptir og það er ekkert að fara breytast á næstunni. Frekar láta þeir alla íslendinga lepja dauðan úr skel frekar en að skipta um skoðun. Síðan koma hinir íslensku sérhagmunir inn í Evrópusambands málið, á meðan LÍÚ gerir upp í evrum að mestum hluta (einhverjir gera upp í bandarískum dollurum), þá borga þeir starfsmönnum sínum í íslenskum krónum fyrir aðeins brot af þeim hagnaði sem uppgjör þeirra í evrum skilar sér. Enda sleppa fyrirtækin innan LÍÚ við kerfisbundin óstöðugleika íslensku krónunar með því að gera upp í evrum eins og núna er gert. Fyrirtækin græða en almenningur situr uppi með reikninginn endalausa á Íslandi.

Bændasamtök Íslands eru einnig á móti aðild Íslands að Evrópusambandinu, enda geta þau ekki hugsað sér samkeppni á Íslandi eða leyft íslenskum bændum að komast upp úr þeirri fátækt sem þeir lifa við. Bændasamtök Íslands geta ekki hugsað sér samkeppni og það geta verslanir á Íslandi ekki heldur, þar sem þá er ekki hægt að hækka verðlag upp úr öllu valdi reglulega og mokgræða á því í leiðinni. Samkeppni eykur einnig þjónustu og gæði verslunar, slíkt má ekki sjást í dag á Íslandi. Þjónustan er öll eins lítil og hægt er að komast upp með og eins ódýr og hægt er að komast upp með það. Þetta er eitthvað sem Bændasamtök Íslands geta ekki hugsað sér að gerist, og verslun á Íslandi ekki heldur þegar á reynir. Til hvers að selja fólki góða vöru þegar hægt er að selja almenningi á Íslandi vonda vöru á dýru verði.

Á meðan evrópuandstæðingar stjórna umræðunni þá mun umræðan alltaf verða byggð á loftköstulum og draumsýn íslendinga um eigið ágæti og hæfileika. Það er hinsvegar lítið hægt að treysta á þessa draumsýn og loftkastala, enda er næsta víst að þeir muni hvorki koma með peninga í kassan eða bæta lífsgæði íslendinga á næstu árum og áratugum.

Íslenskir ný-nasistar á ferðinni

Hérna eru ummæli sem Halldór Jónsson bloggari og rugludallur lét útúr sér hérna á bloggsíðu sinni á blog.is. Þetta eru ummæli sem eru notuð af tveimur hópum af fólki, ný-nasistum og síðan fólki sem stundar kynþáttahyggju (rasisma) af ýmsu tagi. Þessi orð Halldórs Jónssonar eru ógeðfelld og fordæmi ég þessi orð hans og hann sjálfan fyrir að láta svona útúr sér.

halldorjonsson.blog.is-23-August-2013
Orð Halldórs Jónssonar á blog.is þann 23-Ágúst-2013. Hægt er að lesa bloggfærsluna hans hérna í heild sinni.

Eins mikið ógeð og ég hef á trúarbrögðum (þar á meðal Islam). Þá er svo orð engan vegin réttlætanleg í garð nokkurs fólks. Enda er hérna um að ræða hreina fordóma sem byggja ógeðfelldri þröngsýni og heimsku. Þeir sem stunda svona hegðun eru ekki í lagi og ættu að leita sér sérfræðihjálpar án tafar.

Yfirvofandi hrun kaupfélagsveldisins í Skagafirði

Kaupfélagsveldið í Skagafirði er að hruni komið, þökk sé spillingu og græðgi innan kaupfélagsins sjálft (umfjöllun DV er að finna hérna). Þetta hrun er yfirvofandi, það er ekki hafið og mun væntanlega ekki skella á fyrr en ný efnahagskreppa hefst á Íslandi eftir nokkur ár. Í dag er Kaupfélag Skagfirðinga á toppnum, alveg eins og þegar Ísland var á toppnum árið 2007. Ári síðar var allt saman hrunið og mikil efnahagsvandræði komin af stað á Íslandi, efnahagsvandræði sem ekki sér fyrir endan á ennþá.

Í dag er Kaupfélag Skagfirðinga gífurlega valdamikið, er með Utanríkisráðherra í vasanum. Enda er Gunnar Bragi (sjá hérna) innanbúðarmaður KS á Sauðárkróki og því er stutt fyrir forstjóra KS að hringja og fá sínum hagsmunamálum framgengt. Eitt af þessum málum var stöðuvun aðildarviðræðna Íslands við Evrópusambandið. Enda geta Bændasamtök Íslands, Kaupfélag Skagfirðinga og LÍÚ ekki hugsað sér frjálsa samkeppni á Íslandi með fisk og landbúnaðarvörur. Þetta verður nefnileg allt saman að vera innan þeirrar einokunar sem þessir aðildar halda uppi á Íslandi í þessum vöruflokkum. Enda er Kaupfélag Skagfirðinga síðasta kaupfélagið í einokunarveldi SÍS sem hrundi árið 1992.

Áhrif Kaupfélags Skagfirðinga byggja á spillingu, frændskap og ættartengslum. Slíkt er afskaplega óheilbrigt og er alltaf grunnur af efnahagslegu hruni og spillingu, enda er spillingin nú þegar komin fram hjá Kaupfélagi Skagfirðinga og það er grunnurinn að hruni þeirra eftir örfá ár. Við þetta hrun þá munu völd KS einnig hrynja og það verður áhugavert að sjá hvernig það valdahrun mun koma fram á Íslandi, bæði til styttri og lengri tíma.

Yfirlýsingar Grunnars Braga um Evrópusambandið einkennast af vanþekkingu og viljanum til þess að blekkja og ljúga að fólki. Gott dæmi um þetta er sú fullyrðing Gunnars Braga að „[…] Spurt var um traust til sambandsins og var niðurstaðan sú að 60% treysta ekki sambandinu. Svo afgerandi lýsing á vantrausti hlýtur að valda stjórnendum ESB áhyggjum.[…]“ Vitnar Gunnar Bragi í frétt Daily Mail máli sínu til stuðnings. Sem er eiginlega vonlaust dæmi, þar sem Daily Mail er þekkt fyrir þá hegðun að skálda upp hlutina ef það hentar þeim.

Vor könnun Eurobarmeter sýnir að traust til Evrópusambandsins er lágt, en á sama tíma er traust til ríkisstjórna og þjóðþinga almennt lágt á sama tíma og þetta tvennt fer saman. Samkvæmt vorkönnun Eurobarmeter þá er 30% íbúa Evrópusambandsins með jákvæða mynd af því, á meðan 29% af fólki er með neikvæða mynd af Evrópusambandinu. Fólk með hlutlausa mynd af Evrópusambandinu er 39% samkvæmt vorkönnun Eurobarmeter. Þannig að fullyrðing Gunnars Braga (og Daily Mail) er því röng og ekki byggð á neinum staðreyndum. Slíkt kemur mér lítið á óvart, enda hafa Evrópuandstæðingar á Íslandi ekki verið þekktir fyrir að fara rétt með staðreyndir ef slíkt hentar þeim ekki.

Þegar þjóðin verður laus við Gunnar Braga, framsóknarflokkin og sjálfstæðisflokkinn. Þá mun íslenska þjóðin ganga í Evrópusambandið, taka upp evruna og hugsa til með hryllingi þegar þjóðin lét menn eins og Gunnar Braga, Sigmund Davíð og Bjarna Ben ljúga að sér og blekkja sig með stöðugum rangfærslum og lygum um Evrópusambandið.

Bloggfærsla uppfærð þann 18-Ágúst-2013 klukkan 23:56.

Þegar íslenskir öfga-femininstar bönnuðu atvinnunekt

Í dag er grein á Reykjavík Grapevin þar sem fjallað er um kampavínsklúbba í Reykjavík og þá staðreynd að líklega er hægt að kaupa nektardans þar, sem er samkvæmt íslenskum lögum bannað og þar að leiðandi ólöglegt. Staðreyndin er sú að þetta bann er afleiðing öfgavæðingar í íslensku samfélagi og íslenskir öfga-femininstar hafa verið þar fremstir í að breiða út hugmyndafræði öfgafullra sjónarmiða sem byggja á því að svipta fólk frelsi til þess að gera það sem það vill með líkama sinn (það er sýna líkaman naktan gegn greiðslu).

Þessi öfgafulla stefna íslenskra femininsta gengur gegn mannlegri reisn og þeim réttindum sem fólk hefur til þess að taka ákvarðanir sem varða það eingöngu. Staðreyndin er sú að svona bönn valda eingöngu skaða, svona bönn hafa aldrei bjargað fólki, komið í veg fyrir glæpastarfsemi. Það svona þessi bönn hinsvegar gera er að auka glæpastarfsemi, auka völd og starfsvið glæpamanna á Íslandi. Þar sem núna er hægt að bjóða upp á ólöglegan nektardans og rukka hátt verð fyrir. Glæpamönnum er sama um áhættuna og hefur alltaf verið sama um áhættuna, enda eru það oftast smápeð innan þessa heims sem taka áföllin á sig á meðan stærri og valdameiri menn sleppa við refsingar. Svona bönn hafa einnig þann ágalla þau koma í veg fyrir að upplýsingar um mansal og slíka glæpastarfsemi berist til yfirvalda, þar sem enginn er tilbúinn að tala við lögregluna af ótta við afleiðinganar. Staðreyndin er einnig sú að þetta bann hefur skilið konur eftir réttindalausar á Íslandi, enda er það sem þær eru að gera bannað með lögum að viðlagri refsingu, og þegar fólk gerir slíkt og það er verið að brjóta á þeim af glæpamönnum. Þá fer það ekki til lögreglunar, og viðskiptavininir fara svo sannarlega ekki heldur til lögreglunar.

Það eru því mörg lífin sem íslenskir femininstar bera ábyrgð á núna í dag. Lífum sem hefði verið hægt að bjarga ef nektardans og kynlífsþjónusta væri lögleg á Íslandi, með eðlilegri lögvernd fyrir þá sem stunda hana ásamt tilkynningakerfi um hugsanleg afbrot til lögreglunar. Eins og staðan er núna þá tapa allir á stöðu mála, og þá sérstaklega þær konur (og jafnvel karlmenn) sem lenda í mansali og í höndum glæpamanna. Það er þó alveg ljóst að íslenskir femininstar munu ekki bjarga þessum konum, enda hafa lagasetningar íslenskra öfga-femininsta á Íslandi undanfarin ár tryggt það að þessum konum verður ekki bjargað á Íslandi.

Lögin um bann við nektardansi

Lög um veitingastaði, gististaði og skemmtanahald

Ofbeldismenning á Íslandi

Enn á ný er verslunarmannahelgin gengin í garð á Íslandi, og á ný eru fréttir farnar að berast af nauðgunum, líkamsárásum og öðrum ofbeldisverkum. Í flestum öðrum ríkjum Evrópu er þetta einfaldlega ekki svona. Það er auðvitað munur á milli Evrópurríkja og oft á tíðum mjög mikill Evrópuríkja. Þar sem menning, efnahagur og aðrar ástæður spila mikið inn í ástæður fyrir ofbeldisverkum. Ég hef ekki skoðað öll ríki í Evrópu, en þau ríki sem ég skoðaði. Þá er þetta tölunar varðandi ofbeldisglæpinn nauðgun í nokkrum ríkjum Evrópu.

Ég raða ríkjunum frá hæsta til hins lægsta. Miðað er við 100.000 íbúa í þessari prósentu. Allar tölunar eru frá árinu 2008, og teljast þær ekki nýjar.

1: Svíþjóð, 53,2% miðað við hverja 100.000 íbúa.
2: Ísland, 21,6% miðað við hverja 100.000 íbúa.
3: Noregur, 19,8% miðað við hverja 100.000 íbúa.
4: Finnland, 17,2% miðað við hverja 100.000 íbúa.
5: Þýskaland, 8,9% miðað við hverja 100.000 íbúa.
6: Danmörk, 7,3% miðað við hverja 100.000 íbúa.

Tölunar hafa örugglega breyst síðan þessar tölur komu fram, það breytir þó ekki þeirri staðreynd að á Íslandi er ofbeldi gegn konum og körlum algengt í formi nauðgunar. Það er eingöngu í Svíþjóð sem þetta ofbeldi er algengara en á Íslandi. Afhverju það er raunin veit ég ekki, Þetta er samt staðreyndin um stöðu mála árið 2008, og væntanlega er þessi staða eins árið 2013. Þessi bloggfærsla telur bara eina gerð ofbeldisglæpa á Íslandi, ég er ekki að taka saman tölur um líkamsárásir og aðrar tegundir glæpa sem eiga sér stað á Íslandi, og sérstaklega um verslunarmannahelgina á Íslandi.

Ég vona að þetta fari að breytast á Íslandi, þar sem svona staða mála er óviðunandi í hvaða samfélagi sem er.

Yfirvald Sigmundar Davíðs á Íslandi

Það er kalt á Íslandi í dag, og ég er ekki bara að tala um veðrið hérna. Ég er að tala um þá hegðun sem Sigmundur Davíð er farin að sýna af sér sem forsætisráðherra á Íslandi, og sú mynd er ekki falleg. Enda er það stjórnunarstefna hjá Sigmundi Davíð, ásamt Bjarni Benediktssyni að nota þjóðrembu og öfgakennda umræðu til þess að fela ónýta efnahagsstefnu sem þessir stjórnmálaflokkar eru með á Íslandi.

Þetta mun eingöngu versna eftir því sem líður á kjörtímabilið, og eftir því sem stefnumál ríkisstjórnarinnar munu ekki ganga upp á þessum tíma. Staðreyndin er sú að núverandi ríkisstjórn Íslands hefur frá fyrsta degi verið á tómum tanki og ónýtri hugmyndafræði um efnahagsmál sem ekki virkar, og setti íslensku þjóðina á hausinn árið 2008. Enda er það svo að þau vandamál sem íslendingar standa frammi fyrir eru bein afleiðing af þesssari efnahagsstefnu sem rekin var á árunum 1994 til 2007. Til þess að toppa skömmina, þá ætlar þessi ríkisstjórn skera niður útgjöld til þess að mæta lægri tekjum vegna skattalækkana þessara sömu stjórnmálaflokka.

Efnahagstefna framsóknarflokksins og sjálfstæðisflokksins er til þess fallin að auka fátækt á Íslandi. Þessi stefna er viljandi að fjölga fátækum fjölskyldum og einstaklingum á Íslandi. Enda er ríkisstjórn Sigmundar Davíðs ríkisstjórn stéttarskiptingar, misréttis og auðsöfnunar fyrir þá ríku á Íslandi. Sigmundar Davíð þarf þó ekki að örvænta um að honum verði hent öfugum útúr stjórnarráðinu, enda hefur hann aðferð til þess að halda sér þar þó svo að allt annað fari til fjandans á Íslandi.

Þegar efnahagsstefna stjórnvalda er dæmd til þess að mistakst, og dæmd til þess að auka fátækt á Íslandi er nefnilega alltaf hægt að vísa á einhvern óvin, ekki er verra ef þessi óvinur er í fjarlægu landi. Þetta hefur mikið verið notað á Íslandi undanfarin ár, gekk afskaplega brösulega fyrst en þetta fólk lærði af mistökum sínum og núna gengur áróðursvélin smurt og vel fyrir sig á Íslandi. Helst beina þessir einstaklingar sjónum sínum að Evrópusambandinu, helsta baráttuafli gegn fátækt og misrétti í Evrópu síðustu áratugina. Þetta fólk vill alls ekki að Ísland gangi í Evrópusambandið, þar sem lög og reglur sambandsins mundu tryggja hagsmuni almennings, bæta stöðu fátækra á Íslandi. Síðan vísar Sigmundur Davíð einnig mikið í IMF, sem kom íslendingum til hjálpar þegar allir peningar og gjaldeyrir á Íslandi var búinn og hætta því að enginn innflutningur yrði til Íslands í einhverjar vikur samhliða gjaldþroti íslenska bankana og hruni hagkerfis Íslands.

Slíkt er alltaf gert þegar lygin bregst eins og hefur gerst ítrekað hjá þessum tveim stjórnmálaflokkum undanfarin ár, og af þessum sökum hafa þeir keyrt á harðri þjóðernishyggju án þess þó að hugsa málið til enda og athugað hvaða afleiðingar þessi stefna mun hafa á Íslandi til framtíðar. Afleiðinganar af þessari stefnu munu verða hrikalegar til lengri tíma, og ég er hreinlega ekki viss um að sjálfstæði íslendinga muni lifa þetta þjóðrembutímabil þegar á reynir. Enda er sjálfstæði íslendinga ekki eitthvað sem er sjálfgefið, íslendingar þurfa að viðhalda fullveldi landsins og sjálfstæði. Það þarf að vökva fullveldið og sjálfstæðið eins og blóm, annars deyr það. Sú einangrunarstefna sem er rekin á Íslandi er andstaðan við að styrkja fullveldi og sjálfstæði íslendinga. Þjóð án samskipta við önnur ríki er ekki alvöru þjóð, ekki einu sinni hálfdrættingur. Hvergi er betra fyrir íslendinga að vera en í Evrópusambandinu, jafnvel þó svo að þjóðremban á Íslandi sjái því allt til foráttu í heimsku sinni og þröngsýni.

Sigmundur Davíð segir í 17 Júní ræðu sinni fyrir árið 2013 að Evrópusambandið þurfi að sanna sig. Þetta er rangt hjá honum, Evrópusambandið þarf ekki að sanna sig. Það er löngu búið að því í sögu sinni, Evrópusambandið hefur staðið af sér efnahagskreppur, hrun Sovétríkjanna og fleiri vandamál á síðustu áratugum. Þegar það kemur að Sigmundi Davíð og þeirri stefnu sem hann leiðir með fullþingi framsóknarflokksins og sjálfstæðisflokksins. Sú stefna sem þeir boðar mun mistakast á ný, og þessi hérna staða mun koma upp aftur.

Ég er samt ekki viss um að enginn muni vilja hjálpa íslendingum aftur þegar á reynir. Enda er sú stefna sem rekin er á Íslandi þessa dagana ekki líkleg til þess að treysta böndin við nágrannaþjóðinar og tryggja að íslendingar geti fengið hjálp ef eitthvað kemur upp á, sem ég er alveg viss um að muni gerast eftir einhverja mánuði til ár, og það er nú þegar farið að örla á vandræðum núverandi ríkisstjórnar í efnahagsmálunum, og núverandi ríkisstjórn virðist ekki vera fær um að leysa þetta vandamál og notar því þjóðrembuna til þess að fela vandamálið og halda athyglinni frá vandamálinu eins og kostur er. Síðan er það staðreynd að sumarþingið á Alþingi er ekki búið og ríkisstjórn Íslands er strax búin að koma sér í stórfelld vandræði.

Fréttir af þjóðrembu vitleysunni

Gagnast að benda á erlenda andstæðinga (Rúv.is)
Sigmundur Davíð sendi AGS og ESB tóninn (Rúv.is)
Evrópusambandið þarf að sanna sig fyrir Íslandi (Vísir.is)

Ég er hættur að fjalla um íslenska spillingu, íslensk stjórnmál og aðild Ísland að Evrópusambandinu

Það er verið að leggja íslenskt samfélag í rúst með áróðri gegn útlendingum, gegn fólki sem berst gegn þessu óumflýjanlega hruni á Íslandi. Áróðurinn gegn öllum þeim sem benda á hið ógeðfellda í íslensku samfélagi er gífurlega mikill þessa dagna á Íslandi. Á þessu átta ég mig jafnvel þó svo að ég sé búsettur í Danmörku. Þeir sem gagnrýna þetta ástand eru bara að „rakka allt á Íslandi niður“ eins og mamma mín sagði við mig á Facebook þegar ég var að ræða þetta við hana. Ég ætti bara að hætta að rakka niður Ísland og halda kjafti takk fyrir.

Vitið þið hvað ég ætla að gera í staðinn. Ég ætla að leyfa óvitunum að kveikja í öllu saman og ég ætla að láta þá brenna niður til grunna íslenskt samfélag. Ástæðan er mjög einföld. Það er ekki fyrr en allt er farið, allt er brunnið er ofan af íslensku samfélagi að eitthvað breytist. Það verður nefnilega ekki fyrr en við það ástand að eitthvað fer að breytast á Íslandi og lagast í kjölfarið. Áfallið sem kemur þegar allt verður loksins farið á Íslandi mun breyta ástandinu. Það verður nefnilega ekki fyrr en við þetta ástand sem eitthvað mun breytast á Íslandi. Þetta mun ekki gerast á einni nóttu. Hinsvegar þykir mér líklegt að þetta muni gerast á næsta kjörtímabili og jafnvel áratugina þar á eftir. Í þessu öllu saman mun síðan fylgja óðaverðbólga með tilheyrandi fátækt fyrir almenning á Íslandi.

Ég ætla hinsvegar að halda kjafti og sinna bara öðrum ritstörfum sem ég vinn við (hjá sjálfum mér). Enda þykir mér ljóst að ég muni ekkert fá útúr því að benda á þessar augljósu staðreyndir um stöðu mála á Íslandi nema pirring og skammir. Það þýðir lítið að kvarta í mig þegar allt saman hrynur og eyðilegst á Íslandi eftir nokkur ár til áratugi. Ég lít núna á að ég sé búinn að sinna mínu hlutverki. Það sem gerist næst er á ábyrgð annara manna. Ég er núna búinn að segja mig frá baráttunni um betra Ísland. Ég ætla einnig að segja mig frá umræðunni um að Ísland gangi í Evrópusambandið. Ég fæ alveg sömu skammir þar eins og annarstaðar. Reyndar fæ ég ekki eingöngu bara skammir þar. Ég hef fengið líflátshótanir og verið kallaður öllum illum nöfnum fyrir það eitt að vilja fá Ísland í Evrópusambandið. Það breytir engu þó svo að ég viti flest allt um Evrópusambandið og þekki allar helstu staðreyndinar. Ég hef samt fengið skammir og hótanir fyrir það eitt að hafa rétt fyrir mér. Ég hef eingöngu takmarkaða þolinmæði fyrir því að sitja endanlaust undir hótunum og að vera kallaður öllum illum nöfnum. Síðan til þess að bæta þetta ennþá betur. Þá er ég talin vera sá slæmi þegar ég fer ófögrum orðum um hlutina. Jafnvel þó svo að ófögru orðin séu þau orð sem þarf til þess að lýsa ástandinu á Íslandi og fólkinu sem tekur þátt í þessu ástandi meðvitað og með fullri vitund.

Ég segi því að núna er komið nóg. Ég er búinn að fá nóg og er hættur þessu. Þetta getur allt saman átt sig fyrir mér núna. Skuldlaust og syndlaust fyrir mér. Ég er einnig hættur að kjósa í íslenskum stjórnmálum. Það borgar sig ekki fyrir mig að eyða pening í það ferli af augljósum ástæðum. Ég segi mig frá þeirri ábyrgð að kjósa íslenska stjórnmálamenn. Þeir sem kjósa geta því borið á því ábyrgð sem gerist í kjölfarið eftir kosningar. Ég er hlynntur lýðræði, en það er mér til efins um að á Íslandi sé raunverulegt lýðræði til staðar. Á Íslandi er eitthvað annað til staðar og það er ekki lýðræði. Það bara þykist vera lýðræði og hefur gert það síðan íslendingar lýstu yfir sjálfstæði þann 17. Júní 1944.

Það mun koma frá mér á þessu bloggi í framtíðinni verður eitthvað allt annað. Ég mun þó væntanlega ekki setja inn kattarmyndbönd hingað inn. Þoli ekki slíkt. Ég mun þó halda áfram að fjalla um Evrópusambandið á almennum grunni í sambandið við núverandi aðildarríki. Þá mun ég einnig fjalla um komandi aðid Króatíu að Evrópusambandinu sem tekur gildi þann 1. Júlí 2013. Önnur málefni og vísindagreinar verða einnig til umfjöllunar hjá mér í framtíðinni. Íslensk málefni mun ég hinsvgar ekki snerta eins og ég nefni hérna að ofan.

Bloggfærsla uppfærð klukkan 04:14 UTC þann 04.03.2013.