Category: ESB aðildarviðræður

Birt þann

Yfirvofandi hrun kaupfélagsveldisins í Skagafirði

Kaupfélagsveldið í Skagafirði er að hruni komið, þökk sé spillingu og græðgi innan kaupfélagsins sjálft (umfjöllun DV er að finna hérna). Þetta hrun er yfirvofandi, það er ekki hafið og mun væntanlega ekki skella á fyrr en ný efnahagskreppa hefst á Íslandi eftir nokkur ár. Í dag er Kaupfélag Skagfirðinga á toppnum, alveg eins og þegar Ísland var á toppnum árið 2007. Ári síðar var allt saman hrunið og mikil efnahagsvandræði komin af stað á Íslandi, efnahagsvandræði sem ekki sér fyrir endan á ennþá.

Í dag er Kaupfélag Skagfirðinga gífurlega valdamikið, er með Utanríkisráðherra í vasanum. Enda er Gunnar Bragi (sjá hérna) innanbúðarmaður KS á Sauðárkróki og því er stutt fyrir forstjóra KS að hringja og fá sínum hagsmunamálum framgengt. Eitt af þessum málum var stöðuvun aðildarviðræðna Íslands við Evrópusambandið. Enda geta Bændasamtök Íslands, Kaupfélag Skagfirðinga og LÍÚ ekki hugsað sér frjálsa samkeppni á Íslandi með fisk og landbúnaðarvörur. Þetta verður nefnileg allt saman að vera innan þeirrar einokunar sem þessir aðildar halda uppi á Íslandi í þessum vöruflokkum. Enda er Kaupfélag Skagfirðinga síðasta kaupfélagið í einokunarveldi SÍS sem hrundi árið 1992.

Áhrif Kaupfélags Skagfirðinga byggja á spillingu, frændskap og ættartengslum. Slíkt er afskaplega óheilbrigt og er alltaf grunnur af efnahagslegu hruni og spillingu, enda er spillingin nú þegar komin fram hjá Kaupfélagi Skagfirðinga og það er grunnurinn að hruni þeirra eftir örfá ár. Við þetta hrun þá munu völd KS einnig hrynja og það verður áhugavert að sjá hvernig það valdahrun mun koma fram á Íslandi, bæði til styttri og lengri tíma.

Yfirlýsingar Grunnars Braga um Evrópusambandið einkennast af vanþekkingu og viljanum til þess að blekkja og ljúga að fólki. Gott dæmi um þetta er sú fullyrðing Gunnars Braga að „[…] Spurt var um traust til sambandsins og var niðurstaðan sú að 60% treysta ekki sambandinu. Svo afgerandi lýsing á vantrausti hlýtur að valda stjórnendum ESB áhyggjum.[…]“ Vitnar Gunnar Bragi í frétt Daily Mail máli sínu til stuðnings. Sem er eiginlega vonlaust dæmi, þar sem Daily Mail er þekkt fyrir þá hegðun að skálda upp hlutina ef það hentar þeim.

Vor könnun Eurobarmeter sýnir að traust til Evrópusambandsins er lágt, en á sama tíma er traust til ríkisstjórna og þjóðþinga almennt lágt á sama tíma og þetta tvennt fer saman. Samkvæmt vorkönnun Eurobarmeter þá er 30% íbúa Evrópusambandsins með jákvæða mynd af því, á meðan 29% af fólki er með neikvæða mynd af Evrópusambandinu. Fólk með hlutlausa mynd af Evrópusambandinu er 39% samkvæmt vorkönnun Eurobarmeter. Þannig að fullyrðing Gunnars Braga (og Daily Mail) er því röng og ekki byggð á neinum staðreyndum. Slíkt kemur mér lítið á óvart, enda hafa Evrópuandstæðingar á Íslandi ekki verið þekktir fyrir að fara rétt með staðreyndir ef slíkt hentar þeim ekki.

Þegar þjóðin verður laus við Gunnar Braga, framsóknarflokkin og sjálfstæðisflokkinn. Þá mun íslenska þjóðin ganga í Evrópusambandið, taka upp evruna og hugsa til með hryllingi þegar þjóðin lét menn eins og Gunnar Braga, Sigmund Davíð og Bjarna Ben ljúga að sér og blekkja sig með stöðugum rangfærslum og lygum um Evrópusambandið.

Bloggfærsla uppfærð þann 18-Ágúst-2013 klukkan 23:56.

Birt þann

Vænisýki Jóns Bjarnarsonar

Það er opinberlega orðið skjalfest. Jón Bjarnarson er ekki heill á geði. Máflutningur hans á Rúv í þættinum Forystusætið er augljóst merki þess. Síðan fullyrti Jón Bjarnarson að hann hefði skjalfest dæmi þess að Evrópusambandið tæki yfir auðlyndir aðildarríkja sinna. Því miður hafa fjölmiðlamenninir ekki krafið hann um þessa sönnun. Þrátt fyrir þessa fullyrðingu Jóns Bjarnarsonar um þetta atriði.

Staðreyndin auðvitað sú að Evrópusambandið skiptir sér ekkert að nýtingu þeirra auðlynda sem aðildarríki Evrópusambandsins ráða yfir. Eingöngu er þess krafist að farið sé eftir náttúrverndarlögum Evrópusambandsins. Eins og farið er yfir hérna á vef Evrópuvefunum hérna. Staðreyndin er hinsvegar sú að Jón Bjarnarson er ekkert annað en grimmt afturhald. Mig grunar að Jón Bjarnarson hafi verið á móti EES samningum á sínum tíma. Þó svo að ég hafi ekki fundið neinar greinar um slíkt (kannski skrifaði Jón Bjarnarson ekkert um EES á sínum tíma). Þó er ljóst að Jón Bjarnarson er ekki í lagi. Þetta speglast í viðhorfi sem hægt er ekkert annað en hreinræktuð vænnisýki.

Bloggfærsla uppfærð klukkan 02:17 UTC þann 26. Apríl 2013.

Birt þann

Fjármálablekkingin um íslensku krónuna

Þessi grein hérna (hun.is) hefur farið nokkrar umferðir á Facebook nú þegar. Þessi grein er að mínu mati kjaftæði að hluta til. Einu sönnu punktanir í henni eru þeir að maður safnar skuldum þegar maður eyðir meira en maður hefur í tekjur. Það eiginlega segir sig bara sjálft.

Það sem er ekki talað um í þessari grein er sú staðreynd að verðbólga brennir upp sparnað fólks á Íslandi og hefur alltaf gert það. Mesti bruni á sparnaði fólks átti sér stað á árunum í kringum 1970 til árins 1982 þegar verðbólgan fór upp í rúmlega 100% á tímabili og verðlag hækkaði stöðugt á Íslandi (ásamt launum). Þegar tekin voru 2 núll af íslensku krónunni til þess að auka verðgildi hennar á ný (5000 gISK = 50 ISK dagsins í dag). Eftir að tvö núll voru tekin af íslensku krónunni árið 1982 jafngildi 1 ISK = 1 DKK. Í dag er gengið 1 DKK = 23 ISK. Gengisfelling á þessum tíma hefur verið rosalega mikil og langt yfir 100% sýnist mér.

Verðtrygging er í raun ekkert nema vextir, eins og bent er vel og vandlega á í þessari grein hérna (dv.is). Á Íslandi virkar verðtrygging húsnæðislána þannig að verðtrygging (vextir) eru lagðir ofan höfuðstól húsnæðisláns. Það þýðir í raun að afborgun lánsins hækkar með hverri afborgun á meðan þessu stendur. Það er yfirleitt 50 til 60% af lánstímanum sem þetta er svona (hægt að sjá þetta í rauntölum í reiknivél bankanna). Gott dæmi um þetta er að ég notaði bara sjálfgefnar tölur sem komu upp í reiknivél Landbankans.

Ég miðaði við 5,20 verðbólgu yfir 40 ára tímabil sem er ekkert of mikið að mínu mati. Lánstíminn er 40 ár. Um er að ræða jafnar greiðslur.

Lánið er 17.000.000.
Markaðsvirði fasteignar er 25.000.000.

Fyrsta greiðsla þessa láns er 68.839 kr.
Lokagreiðsla þessa láns er því 519.963 kr.

Heildargreiðsla þessa láns eftir 40 ár er því 107.141.553 kr.

Til samanburðar. Þá eru hérna tölur úr láni með sömu fjárhæðum. Nema óverðtryggt og með breytilegum vöxtum upp á 6,75% (miðað við stýrivexti þann 22.02.2013). Um er að ræða jafnar greiðslur í þessu dæmi.

Lánið er 17.000.000.
Markaðsvirði fasteignar er 25.000.000.

Fyrsta greiðsla þessa láns er 102.691 kr.
Lokagreiðsla þessa láns er 102.691 kr.

Heildargreiðsla þessa láns eftir 40 ár er því 49.291.483 kr.

Það sem gæti breytt þessari upphæð er auðvitað stýrivaxtabreiting hjá Seðlabanka Íslands. Hvort sem er upp eða niður. Verðbólga hefur ekki mikil áhrif á þetta dæmi.

Þarna munar meira en helming og það breytir í raun engu þó svo að laun hafi hækkað umfram verðlag síðan árið 1989 eins og haldið er fram í greinni sem ég vísa í hérna að ofan. Greiðslubyrðin af verðtryggðum lánum verður óbærileg hjá fólki eftir minna en helminginn af lánstímanum þegar um er að ræða verðtryggð lán á Íslandi. Það breytir engu hversu varlega fólk fer peningalega í þessu dæmi. Verðtryggingin mun alltaf valta yfir fjárhaginn hjá fólki og leggja hann í rúst. Þetta er staðreynd og hún er ekkert að fara breytast.

Það er aftur á móti staðreynd að íslendingar eru ekkert að fara losna við íslensku krónuna og verðtrygginguna núna á næstunni. Upptaka annars gjaldmiðils einhliða á Íslandi er eitthvað sem ekki er hægt eins og er þessa dagana. Ef íslendingar vilja losna við verðtrygginguna og þær sveiflur sem fylgja íslensku krónunni (sem hefur áhrif á verðlag, vexti og verðbólgu á Íslandi). Þá verða íslendingar að stefna á inngöngu í Evrópusambandið með upptöku evrunnar. Þetta ferli verður hvorki einfalt eða auðvelt. Enda eru íslendingar búnir að skapa sér sitt eigið sjálfskaparhelvíti með núverandi peningastefnu og efnahagsstefnu sem setur allt í þrot reglulega á Íslandi.

Þeir sem eru að tala fyrir íslensku krónunni eru í raun bara að tala fyrir óbreyttu efnahagsástandi á Íslandi og staðreyndin er sú að þetta fólk hefur ekki neinar lausnir. Innganga í Evrópusambandið og upptaka evrunnar er þó allavegna lausn á hluta af þeim vandamálum sem íslendingar eru að kljást við.

Birt þann

Íslendingar eru almennt á móti framförum

Íslendingar eru almennt á móti framförum. Fái þeir tækifæri til þess. Þessi mynd hérna úr Vísir frá árinu 1974 sýnir þetta afskaplega vel.


Á móti litasjónvarpinu. Sem betur fer réðu íslendingar engu um þesssar framfarir. Tekið af tímarit.is hérna. Smellið á myndina til þess að fá fulla stærð.

Í dag er þetta nákvæmlega sama staða með Evrópusambands aðild Íslands. Um er að ræða framfarir fyrir íslendinga. Aftur á móti sjá hinsvegar íslendingar tækifæri í því að vera á móti þessum framförum, og þeir gætu jafnvel haft eitthvað um þær að segja. Enda nota íslendingar tækifærið til þess að vera óupplýst á móti Evrópusambandinu. Enda er Evrópusambandið litasjónvarp íslendinga árið 2012 og næstu árin.

Birt þann

Heimssýn tjáir sig um fátækt

Það er alltaf talsvert sorglegt að fylgjast með fólkinu í Heimssýn tjá sig. Sérstaklega þar sem þarna er á ferðinni fólk sem hikar ekki við að arðræna íslendinga og láta sína hagsmuni ganga ofar en alls íslenska ríkisins, almennings og jafnvel fyrirtækja. Enda er hérna á ferðinni fólk sem trúir á öfga ný-frjálshyggjunar og blint á markaðinn (sem olli efnahagshruni á Íslandi árið 2008). Síðan á hinum endanum er fólk sem trúir á hið sovéska skipulag og hallast að þjóðfélagslegu skipulagi sem er ástæða fyrir félagslegum vandamálum, og þar á meðal fátækt í austur Evrópu núna í dag.

Ástæða þess að Evrópusambandið er að stofna sjóð gegn fátækt er til þess að leysa þau vandamál sem eru í austur-evrópu eftir valdatíma sovétríkja (kommúnista). Enda skyldu kommúnistar allt í rúst eftir sig þegar þeir töpuðu völdum árið 1990. Þetta er auðvitað nákvæmlega það sama og ný-frjálshyggjan gerði um allan hinn vestræna heim á síðustu áratugum. Þeir lögðu allt í rúst, og stungu af með peningana og settu síðan gjaldþrotið sem kom í kjölfarið á reikning viðkomandi ríkisstjórna. Með þeim vandamálum sem við erum að upplifa í dag um alla Evrópu, Asíu og Ameríku.

Það er einnig gott að hafa í hug að Heimssýn, sem samtök voru stofnuð af fólki sem hefur alltaf verið á móti öllum alþjóðlegum samskiptum, reglum og viðskiptum íslendinga. Þetta fólk finnst ekkert meira sjálfsagt að almennir íslendingar lifi í fátækt, fái engin tækifæri erlendis og hafi fyrst og fremst enga möguleika á því að komast erlendis. Enda hafa einstaklingar í Heimssýn margir hverjir verið á móti EFTA og EES aðild Íslands þegar um þær var rætt á sínum tíma. Ef að þetta fólk hafði haft sitt fram. Þá hefði Ísland verið fátækara og mikið á eftir nágrannaríkjunum í öllu.

Þannig að fullyrðing þeirra í nýjustu bloggfærslu Heimssýnar er því ekkert nema heilsteypt kjaftæði. Upprunið frá fólki sem hefur eingöngu áhuga á því að þjóna sínum eigin hagsmunum á Íslandi. Orð eins og „fullveldi“, „sjálfstæði“ hafa í raun ekkert gildi í hugum þessa fólks og hafa aldrei haft það. Ef að þetta fólk vildi standa í vörð um íslenskt sjálfstæði og fullveldi. Þá mundi það styðja aðild Íslands að Evrópusambandinu. Það er bara svo einfalt.

Fréttatilkynning Evrópusambandsins

Poverty: Commission proposes new Fund for European Aid to the Most Deprived

Birt þann

Hinn fasistalegi undirtónn ESB andstæðinga

Það er eitt sem einkennir ESB andstæðinga meira en margt annað á Íslandi. Það er sá fasistalegi undirtónn sem þeir reka í málflutningi sínum. Málflutningur ESB andstæðinga gengur alltaf útá það að allt sé að fara til helvítis í Evrópusambandsríkjunum. Þá sérstaklega þeim ríkjum sem eru með evruna sem gjaldmiðil. Þó vilja þessir einstaklingar sem tala svona gjarnan gleyma því að efnahagur Ísland hrundi árið 2008 og er í raun ekki ennþá búinn að ná sér sem neinu nemur þegar þessi orð eru skrifuð.

Það er óendanlega köld staðreynd að uppgangur andstæðinga Evrópu og alls heimsins á Íslandi má rekja beint til efnahagshrunið. Þar sem efnahagshrun er kjörið umhverfi fyrir hverskonar öfgafólk til þess að þrífast í og koma skoðunum sínum á framfæri. Þetta tækifæri hafa þjóðernissinar, ásamt öðru öfgafólki síðan notað til gera máflutning sinn trúarlegan. Á meðan staðreyndin og sannleikurinn er sá að málflutningur fólks eins og í Heimssýn og Vinstri vaktin gegn ESB er ekkert nema haugalygi og kjaftæði. Síðan bætir það ekki stöðuna að öfgamenn hafa fengið heilan fjölmiðil til þess að dæla út lygum sínum í formi „frétta“. Ég er hérna að tala um Morgunblaðið sem er rekið með aðstoð LÍÚ og á afskriftum íslenska banka. Bara þessi kostaður ESB andstæðinga hleypur á tugum milljarða íslenska króna. Það er orðin alþekkt staðreynd að margir ESB andstæðingar eru gjörsamlega búnir að ganga af göflunum, eins og má sjá hérna. Þar sem hægri-öfgamaður að nafni Jón Valur Jensson tekur upp á því að hringja í fólk útí bæ til þessa að athuga hvort það hafi sett inn athugasemdir inn á bloggsvæði Vinstri vaktin gegn ESB á blog.is. Það verður skelfilegt ef eitthvað af þessu fólki klikkast endanlega. Sérstaklega þegar heimurinn sem það virðist lifa í hrynur endanlega.

Málflutningur ESB andstæðinga er ekki rekin á neinum staðreyndum eða rökum. Heldur er málfutningur ESB andstæðinga eingöngu rekin á öfgum, lygum og blekkingum. Það er hin kalda staðreynd málsins. Hættan er að sú stefna sem ESB andstæðingar reka í þeim stjórnmálflokkum sem þeir tengjast muni kosta íslendinga fullveldið og sjálfstæðið. Enda er þessi stefna þeirra kerfisbundið að grafa undan efnahag og pólitísku sjálfstæði íslendinga. Enda er það svo að einangrun leiðir ekki til sterkara fullveldis eða sjálfstæðis. Hugmyndafræði ESB andstæðinga er 200 árum á eftir samtímanum og ónýt sem slík. Ekkert af því sem andstæðingar ESB fullyrða mun rætast. Enda eru fullyrðingar þeirra byggðar á hræðsluáróðri og slíkir spádómar rætast aldrei.

Birt þann

Ekkert minnst á aðildarviðræður við Evrópusambandið

Það er rétt sem haft er eftir fjölmiðlum á Íslandi. Jóhanna Forsætisráðherra íslands minntist ekkert á aðildarviðræður Íslands og Evrópusambandsins í stefnuræðu sinni núna í kvöld. Einföld leit sýnir það. Hinsvegar var minnst á Evrópusambandið vegna björgunaraðgerða sem það tók þátt í með IMF við að bjarga efnahag Íslands árið 2008.

Ekkert var hinvsegar talað um aðildarviðræður Íslands og Evrópusambandsins. Þykir mér það miður. Mér þykir þó verra að Jóhanna skuli halda því fram að hún hafi gert það í tíufréttum Rúv þegar hún var spurð um þetta atriði. Betra hefði nú verið að vera heiðarlegur og játa bara að ekkert hefði verið talað um aðildarviðræðunar. Eftir allt saman. Þá kemur sannleikurinn alltaf fram. Það er einnig óþarfi að færa andstæðingum Evrópusambandsins á Íslandi skotfæri eins og er í raun verið að gera hérna.

Stefnuræðu Forsætisráðherra Íslands má síðan lesa hérna í heild sinni.

Fréttir um þetta

Jóhanna segist hafa talað um aðildarviðræðurnar (Vísir.is)
(Ég bæti inn fleiri tenglum síðar)

Birt þann

Svikabrigsl Ögmundar Jónassonar

Það er ansi lágt risið á Ögmundi um þessar mundir. Enda sekkur hann stöðugt dýpra í sína eigin blekkingu og ranghugmyndir. Núna síðast skrifaði hann þetta á bloggsíðuna sína.

[…]

Á fundi ríkisstjórnarinnar 13. júlí sl. komu samningsamarkmið Íslands í peningamálum til umfjöllunar, svo og aftur 21. ágúst eftir þessi svikabrigslaskrif Þorsteins Pálssonar, sem af hálfu stjórnvalda gegnir trúnaðarstöðu í ESB ferlinu. Hið rétta er að þrír fyrirvarar komu fram á þessum fundum: Varðandi afnám gjaldeyrishafta; varðandi inngöngu í ERM II gjaldeyrissamstarfið og varðandi upptöku evru.

[…]

ESB OG LÝÐRÆÐISRÉTTURINN – Vefsíða Ögmundar Jónassonar þann 1.09.2012

Það er talsvert sérstakt að ráðherra í ríkisstjórn Íslands skuli saka samningamann í samninganefnd Íslands gagnvart Evrópusambandinu um Svikabrigsl. Þetta ætti svo sem ekki að koma á óvart. Þar sem hugmyndafræði Ögmundar gengur fyrst og fremst útá völd, stjórnun og almennt séð græðgi.

Það kemur almenningi á Íslandi ennfremur ekkert við þó svo að Ögmundur vilji ekki ganga í Evrópusambandið. Það er eingöngu hans skoðun. Það er ennfremur ólýðandi að ráðherra í ríkisstjórn Íslands skuli vera að grafa svona undan samninganefnd Íslands gagnvart Evrópusambandinu eins og hérna er verið að gera.

Birt þann

Stjórnmálamenn kalda stríðsins á Íslandi

Á Íslandi eru óvenjumargir stjórnmálamenn sem eru fastir í kalda stríðinu. Jafnvel þó svo að því hafi lokið með hruni Sovétríkjanna árið 1991. Umræddir stjórnmálamenn hugsa og tala eins og kalda stríðið sé ennþá í fullum gangi, og hætta á að Evrópa verði undirlögð af kommúnistum þá og þegar í atómískum sprengingum einn daginn.

Ögmundur Jónason er einn þessara stjórnmálamanna á Íslandi. Hann horfir til Evrópu og afreka evrópskra þjóða með fyrirlitningu og kallar afrek Evrópuríkjanna til lýðræðis og friðar í álfunni „eldhaf“ og „eldvatn“. Það eru fleiri stjórnmálamenn á Íslandi sem eru svona. Þar á meðal Jón Bjarnarson, Sigmundur Davíð, Bjarni Ben og fleiri. Það eru heilu stjórnmálaflokkanir á Íslandi sem horfa til Evrópu með fyrirlitningu. Vegna þess að Evrópu hefur tekist það sem íslendingum hefur mistekist.

Að viðhalda efnahagslegum stöðugleika og lífsgæðum sem finnst ekki á Íslandi.

(Noregur er ríka hrokafulla þjóðin í Evrópu. Þeir verða svona þangað til olían klárast hjá þeim. Hvenar svo sem það gerist. Sviss er lokaðasta ríki Evrópu. Þökk sé beinu lýðræði sem er stundað þar í landi.)

Birt þann

Lýðskrum Ögmundar Jónassonar Innanríkisráðherra varðandi Evrópusambands umsókn Íslands

Það er til marks um lýðskrum Ögmundar að hann vill núna kalla eftir þjóðaratkvæðagreiðslu um aðildarumsókn Íslands að Evrópusambandinu. Þetta er auðvitað ekkert nema lýðskrum í hæsta gæðaflokki. Enda er það svo að þjóðaratkvæðagreiðslur er hægt að misnota í þágu öfgafólks til hægri og vinstri. Reyndar er það svo að nú þegar er búið að misnota þjóðaratkvæðið í Icesave samningum. Enda var það þjóðaratkvæði eingöngu í þágu öfgamanna til hægri og vinstri á Íslandi. Fólks sem er almennt á móti því sem ríkisstjórnin hefur verið að gera undanfarin ár.

Núna á að reyna það sama varðandi umsókn Íslands að Evrópusambandinu. Slíkt er auðvitað ekkert nema lýðskrum sem á að nota til þess að stoppa umræðuna og umsóknina um Evrópusambandið á Íslandi næstu áratugina. Slíkt má ekki gerast. Hagsmunir almennings á Íslandi eru slíkir að tjónið af slíkum töfum yrði marga áratugi að vinnast aftur upp á Íslandi. Þeir sem standa gegn aðildarumsókn Íslands að Evrópusambandinu er alveg sama um almenning á Íslandi, og hagsmuni hans undanfarna áratugi.

Það kom fram á Rúv fyrir nokkrum dögum (ég finn ekki fréttina þrátt fyrir ítarlega leit) að þjóðverjar treysta ekki þjóðaratkvæðagreiðslum. Ástæðunar eru sögulegar og eiga rætur sínar að rekja til þeirra atburða sem áttu sér stað í Þýskalandi fyrir og í seinni heimsstyrjöldinni. Það er engin ástæða til þess að ætla að svipaðir atburðir (þó ekki alveg eins og gerðist í Þýskalandi fyrir seinna stríð) geti ekki gerst á Íslandi. Reyndar sýnist mér að fasisminn sem spratt upp á Íslandi í kjölfarið á efnahagskreppunni á Íslandi sé kominn á fulla ferð og er langt kominn með að yfirtaka alla skynsemi og rökhugsun á Íslandi. Sem er miður. Vegna þess að þetta getur ekki og mun ekki enda vel. Einn af helstu talsmönnum þessa hugsunarháttar er Ögmundur Jónasson. Hann fer þó leynt með það, og hefur farið leynt með þetta undanfarna áratugi jafnvel að mínu mati.