Author: Jón Frímann

Það virðist vera að Íslendingar séu þjóð sóunar og hirðuleysis. Það má spurja sig hvað það fara mörg verðmæti til einskis hérna á landi.

Fullbrúklegir hlutir látnir liggja

Það eru ekki bara skósmiðir og fatahreinsanir sem sitja uppi með ósótta fullbrúklega hluti – hjá gullsmiðum og saumastofum svigna fataslár og læstar skúffur undan dýru skarti og klæðum sem eigendur hirða ekki um að sækja.

Fréttin er af Vísir.is

Í jarðskjálftanum í Perú þann 26 September urðu nokkrar skemmdir samkvæmt fréttum frá BBC, en einnig er talið að hægt sé að rekja eitt dauðsfall til jarðskjálftans. Þetta er stærsti jarðskjálfti á svæðinu síðan 2001, en þá varð jarðskjálfti þarna uppá 8.1 á ricther. Hérna er frétt BBC News um jarðskjálftan.

Ég var að lesa frétt á Rúv.is um breytingar á ríkisstjórninni. Mér brá þegar ég komst að neðstu línunni í fréttinni, en þar stendur þetta.

[…]
Halldór boðar að lagt verði fram fjölmiðlafrumvarp.

Hægt er að lesa alla frétttina hérna.

Varð það ekki ljóst síðast þegar þetta var reynt að þjóðin vildi ekki fjölmiðlafrumvarp, sem hefur eingöngu þann tilgang að þjóna spilltum embættismönnum í ríkisstjórn Íslands. Síðasta fjölmiðlafrumvarp átti að nota til að koma í veg fyrir að fólk sem ríkisstjórninni var í nöp við gæti átt fjölmiðla. Einnig sem það átti að nota þetta sama fjölmiðlafrumvarp til að koma í veg fyrir að hægt væri að flytja óþægilegar fréttir um ríkisstjórnina, og þá með hótunum um að svipta viðkomandi fjölmiðla starfsleyfi eða útsendingarleyfi.

Þögn íslensku þjóðarinnar er henni til vansa, enda er þessi sama þögn að koma henni í þessi vandamál sem eru að koma upp í dag. En spilling og valdnýðsla hefur fengið að blómstra í krafti þagnarinnar. Og þegar þannig aðstæður eru uppi, þá tapar þjóðin og aðeins örfáir græða. Og á endanum verður þetta þannig að aðeins örfáir fá að lifa í almennilegum aðstæðum á meðan almenningur mun svelta. Þetta hefur gerst erlendis og getur gerst hérna á landi, þó svo að formið yrði annað.

Er þetta þannig þjóðfélag sem íslenska þjóðin vill ? Mitt svar er nei, en ég veit ekki með fólkið sem er þarna úti. En það ætti að hugsa sig vel um.

Það er greinilega eitthvað að hjá Morgunblaðinu, enda virðist þeir ekki átta sig á þeirri staðreynd að þessi póstleki er ekki kominn frá Símafyrirtækjunum. Heldur er þessi tölvupóst leki kominn öðrum aðila sem hafði aðgang að þessum tölvupósti. Hver sem það kann að vera. Hérna er frétt mbl.is um málið, þar sem ritstjóri Morgunblaðiðs heldur fram þessum alvarlegu ásökunum. Og þá án þess að hafa nokkuð fyrir sér í því, enda hefur verið bent á það í þessu máli öllu saman að það eru til fullt af leiðum til að nálgast þennan tölvupóst, og það án þess að það komi símafyrirtækjunum nokkuð við.

Eru menn farnir að reyna að bjarga sínu eigin skinni með því að kenna öðrum um eigið klúður ? Það er von að maður spyrji sig þessar spurningar.

Baugsmenn borguðu Jóni Gerald 120 milljónir

Forráðamenn Baugs reiddu fram 120 milljónir til þess að losna út úr málaferlum sem þeir sjálfir höfðu efnt til gegn Jóni Gerald Sullenberger og fyrirtæki hans á Flórída. Þetta kemur fram í grein Styrmis Gunnarssonar, ritstjóra Morgunblaðsins, í blaðinu í dag. Þar sem bæði Jón Gerald og Baugsmenn séu bundnir þagnarskyldu um innihald samningsins segir Styrmir Morgunblaðið ætla að taka að sér að upplýsa þjóðina um málið.

Grein Styrmis er eftirfarandi:

Í grein minni í gær um Morgunblaðið og Baugsrannsóknina lét ég þess getið að til kynnu að vera tölvupóstar, þar sem fram kæmi að aðilar á vegum forráðamanna Baugs hefðu ráðið einkaspæjara í Bandaríkjunum til þess að grafa upp allt um líf Jóns Geralds Sullenbergers og konu hans. Í samtali við Morgunblaðið í dag staðfestir Jón Gerald að þetta sé rétt.

Ég fagna því að fréttastofa Stöðvar 2 gerði hið sama, hringdi í Jón Gerald og sendi út samtal við hann þar sem hann staðfesti þetta hugboð mitt. En jafnframt hringdi fréttastofa Stöðvar 2 í Jóhannes Jónsson, einn helzta eiganda Baugs, og leitaði umsagnar hans um það, hvers vegna forráðamenn Baugs hefðu gripið til þessa ráðs. Nú brá svo við skv. því sem fram kom á Stöð 2 í gærkvöldi, að Jóhannes Jónsson vildi ekkert segja um málið og ekki náðist í Jón Ásgeir Jóhannesson.

Það hefur ekki verið erfitt að fá Jóhannes Jónsson til þess að tjá sig um Baugsrannsóknina og ýmis mál, sem snerta hana, síðustu daga. Það var ekki erfitt að fá hann til að tjá sig þegar hann sakaði mig um óþverraskap við sig og sína fjölskyldu. Af hverju vildi hann ekkert tjá sig nú?

Jón Gerald staðfestir ekki einungis að einkaspæjari hafi verið á vegum Baugsmanna að njósna um líf sitt og konu sinnar. Hann staðfestir líka að til séu gögn með fyrirmælum til lögfræðinga Baugs í Bandaríkjunum um að gengið skuli milli bols og höfuðs á honum og honum þar með komið út á kaldan klaka með fjölskyldu sína. Getur verið að þetta athæfi eigi eitthvað skylt við óþverraskap?

Hvers vegna vildi Jóhannes Jónsson ekki tjá sig um þetta framferði eigin fyrirtækis við Stöð 2 í gærkvöldi? Í gærkvöldi náði Morgunblaðið hins vegar í Jóhannes Jónsson og bar undir hann sömu spurningu og Stöð 2 hafði gert. Svar Jóhannesar birtist í Morgunblaðinu í dag. Hann kannst lítið við málið en telur hugsanlegt að lögfræðingar Baugsmanna í Bandaríkjunum hafi gripið til þessara aðgerða. Væntanlega gerir Jóhannes sér ljóst að hann getur ekki skotið sér undan ábyrgð á því hvernig lögfræðingar hans vinna, þegar þeir eru að vinna í hans þágu.

Þekkja menn einhver dæmi þess, að Íslendingar hafi farið að öðru fólki með þessum hætti? Eru nokkur dæmi um það, að fyrirtæki á Íslandi hafi beitt slíkum vinnubrögðum í viðskiptadeilum við önnur fyrirtæki?

Ég fullyrði, að svo er ekki.

Síðustu daga hefur gengið á ýmsu í fjölmiðlum Baugs vegna þess að ég leyfði mér að veita Jóni Gerald ráðgjöf varðandi lögfræðing sumarið 2002. Má ekki ganga út frá því sem vísu, að réttlætiskennd blaða í eigu Baugs sé svo mikil, að þau grafist fyrir um ástæður þessa framferðis? Má ekki ganga út frá því sem vísu, að blöðin tvö gangi í að útvega sér þá tölvupósta, sem um er að ræða? Má ekki ganga út frá því sem vísu, að það vel menntaða og heiðarlega fjölmiðlafólk, sem starfar á þessum blöðum og er áreiðanlega annt um starfsheiður sinn, geri kröfu til yfirmanna sinna um að þessu máli verði fylgt eftir? Það getur varla verið að einelti einkaspæjara á hendur lítilli íslenzkri fjölskyldu á Flórída og krafa um að hún verði gerð eignalaus og einskis megandi skipti engu máli í augum blaðamanna á Fréttablaðinu og DV.

Það er fáheyrt að íslenzkt fyrirtæki vinni með þessum hætti. Mér dettur ekki annað í hug en að meirihluti íslenzku þjóðarinnar fordæmi þennan verknað og þessi vinnubrögð.

En alveg sérstaklega er ég sannfærður um að þeir miklu menningarmenn, sem hafa blandað sér í þessar umræður síðustu daga, menn á borð við Guðmund Andra Thorsson, Hallgrím Helgason og Illuga Jökulsson, láti þetta mál til sín taka. Ég trúi því ekki að landskunnir rithöfundar telji það sjálfsagt að svona sé gengið að fólki. Ég efast ekki um að við fáum að heyra í þeim í öllum talstöðvum þjóðarinnar þar sem þeir lýsi fyrirlitningu sinni og fordæmingu á þessu athæfi. Eða hvað?

Ég hafði orð á því í grein minni í gær, að tímabært væri að upplýst yrði um samninga þá sem forráðamenn Baugs höfðu frumkvæði að að gera við Jón Gerald Sullenberger. Ég biðst hins vegar velvirðingar á því, að hafa ekki áttað mig á, að Baugsmenn mega það ekki. Samningsákvæði um þagnarskyldu voru skv. mínum upplýsingum gagnkvæm.

Þess vegna ætlar Morgunblaðið nú að taka að sér að upplýsa þjóðina um það að forráðamenn Baugs voru tilbúnir til og reiddu fram 120 milljónir – eitt hundrað og tuttugu milljónir – til þess að losna út úr málaferlum, sem þeir sjálfir höfðu efnt til gegn Jóni Gerald Sullenberger og fyrirtæki hans á Flórída. Til viðbótar hafa þeir áreiðanlega þurft að greiða mikinn eigin lögfræðikostnað því að Jón Gerald hefur upplýst að þeir hafi haft fjórar lögfræðistofur í vinnu fyrir sig til að vinna á sér, þrjár í Bandaríkjunum og eina á Íslandi.

Hvers vegna skyldu forráðamenn Baugs hafa borgað 120 milljónir til að komast út úr eigin málaferlum gegn Jóni Gerald? Þetta eru ekki litlir peningar, alla vega ekki á mælikvarða almennings á Íslandi en kannski litlir peningar fyrir forráðamenn Baugs.

Við hér á Morgunblaðinu höfum kannski einhverjar hugmyndir um það hvers vegna þeir voru tilbúnir til þess, en sú vitneskja er ekki nægilega nákvæm til þess að hún verði sett á prent. Og þar sem báðir málsaðilar eru bundnir þagnarskyldu er tæpast við því að búast að þetta mál verði upplýst frekar að sinni, þótt upphæðin sjálf liggi nú fyrir opinberlega.

Í þessum umræðum hefur lítið verið rætt um grundvallaratriði í birtingu frétta um þessi mál í Fréttablaðinu síðustu daga. Hvar eru nútíma samskiptahættir fólks á vegi staddir úr því hægt er að komast yfir tölvupóstssamskipti einstaklinga í milli?

Það er skiljanlegt að Og Vodafone beri af sér sakir. Þetta er óþægileg staða fyrir fyrirtækið. Símafyrirtækið er í eigu sama aðila og 365 miðlar, sem er útgefandi Fréttablaðsins.

Síðustu daga hefur fjöldi manna hringt í mig og viljað tala við mig í fastlínusíma af ótta við að hægt sé að hlera símtöl í farsíma. Að vísu hygg ég að hægt sé að hlera öll símtöl.

En það hlýtur að vera áleitin spurning, hvort ekki beri nauðsyn til að rannsaka mjög nákvæmlega vinnubrögð símafyrirtækjanna, hverjir geti komizt í tölvupósta eða fylgzt með símtölum og hvernig það sé tryggt að þessi einkagögn fólks séu látin í friði.

Hvernig ætla símafyrirtækin að komast hjá því að missa traust viðskiptavina sinna af þessum sökum?

Að lokum:

Það er rétt að það komi fram, að það varðar við hegningarlög að stela slíkum gögnum. Refsingin er upp gefin í þeim lögum fyrir þá, sem hafa áhuga á að kynna sér það.

Styrmir Gunnarsson.

Tekið af mbl.is

Feitletrun er mín.